Świecie (niem. Schwerta) - wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Leśna. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim.
Miejscowość oddalona o 3,5 km na południowy wschód od Leśnej. Od wczesnego średniowiecza ważny punkt obrony tzw. Okręgu Kwisy. W latach 1937-1945 wieś nosiła nazwę Schwertburg.
Ruiny Zamku w Świeciu, położone są w województwie dolnośląskim, ok 5km na południe od gminy Leśna. Ruiny połóżone są na gnejsowym wzgórzu tuż przy drodze wojewódzkiej nr 358. Zamek nie trudno odnaleźć, gdyż droga wojewówdzka nr 258 otacza wzgórze zamkowe sporym łukiem, a przy zamku znajdują się stosowne drogowskazy i tablice informacyjne. Na przeciw wejścia do zamku znajduje się parking, na którym może parkować kilka samochodów osobowych.
| INFORMACJE PRAKTYCZNE | |
| Czas zwiedzania: | ok. 0:30h |
| Sposób zwiedzania: | pieszo, bez przewodnika |
| Dostępność: | gdy jest ktoś z obsługi za,ku, jest możliwość jego zwiedzania |
| Trudności w zwiedzaniu: | obecnie zamek w rękach prywatnych, często zamknięty i niedostepny do zwiedzania |
| Zalecany ubiór: | wygodne, sportowe obuwie |
| Opłaty: | opłata w formie datku przeznaczonego na remont (min. 1zł) |
| Uwagi: | gdy trafimy na właściciela obiektu, ten chętnie opowie co nieco o historii obiektu i jego renowacji |
| Organizator zwiedzania: | właściciel prywatny |
| Strona WWW: | brak |
Za rządów Henryka I Jaworskiego (lata 1319-1346) zamek Świecie pojawia się w źródłach po raz pierwszy. Było to dokładnie 3 maja 1329r., kiedy książę zawierał umowę z królem czeskim Janem Luksemburczykiem o odstąpieniu ziemi zgorzeleckiej Czechom. W dokumencie datowanym na rok 1385 jako pana zamku podaje się Henryka von Üchtritz. Podczas Wielkanocy 1527 r. w zamku wybuchł pożar. Dziedziczka Katarzyna von Üchtritz i jej dzieci cudem uniknęły śmierci w płomieniach. Największą stratą było spalenie się zamkowego archiwum wraz z innymi cennymi dokumentami. Po pożarze zamek został przebudowany i powiększony. Jego mury wzmocniono także podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648). W 1638 r. zakończyło się władanie zamkiem przez Üchtritzów. Później Świecie było w posiadaniu różnych rodzin, najczęściej arystokratycznych. W 1665r. nabył je Daniel von Loeben. Ostatnią właścicielką zamku z tego rodu była Joanna Wiktoria znana w całej Saksonii ze swej urody. W 1719 r. sprzedała ona zamek wraz z okolicznymi ziemiami feldmarszałkowi Jakubowi Henrykowi Flemmingowi, który sprawował urząd koniuszego litewskiego. Podczas pobytu w Warszawie 29 września 1725 r. Flemming sprzedał Świecie polsko-saskiemu ministrowi Janowi Kazimierzowi Rayskiemu. Jednak nowy właściciel nie cieszył się zamkiem zbyt długo. W 1729 r. majątek skonfiskował August Mocny, który rok później sprzedał go pułkownikowi Wolfowi Adolfowi Gersdorf z Pobiednej. Od roku 1760 zamek był niezamieszkany. W XIX w. zamek ponownie uległ pożarowi, lecz już nie podźwignął się z ruin. Przed I wojna światową ruiny Świecia nabył Ernest von Gütschow, właściciel zamku Czocha. Gütschow przymierzał się do rekonstrukcji warowni, lecz jego plany nie zostały zrealizowane.
Źródło: Tablica informacyjna przy ruinach Zamku Świecie.
Ruiny zamku książęcego na skalistym wzgórzu gnejsowym
Zamek murowany zbudował zapewne Bernard, książę świdnicko-jaworski, przed r. 1326 dla obrony tzw. okręgu Kwisy oraz drogi łączącej Śląsk z Łużycami. Późniejsze przebudowy, które mogły mieć miejsce w XVI i XVIII w., zatarły w znacznym stopniu pierwotne otoczenie zamku. Tak więc pozostały ruiny zamku pierwotnego zbudowane z kamienia gnejsowego, na planie nieregularnego, wydłużonego czworoboku zakończonego zniekształconymi półkolami na krótszych bokach. Zamek był ustawiony osią wzdłużną z południowego wschodu na północny zachód i otoczony wysokimi murami ze strzelnicami. Wnętrze mieściło mały podwórzec oraz jednoprzestrzenny budynek mieszkalny w wydzielonej części północno-zachodniej. Wejście do zamku znajdowało się po przeciwległej stronie. Od południa zamek był zabezpieczony niskim murem zewnętrznym tworzącym taras. Zapewne mur ten łączył się z niżej położonym przedzamczem, którego kształtu nie można obecnie ustalić.
Źródło: B. Guerquin: Zamki w Polsce, Arkady 1984
- B. Guerquin: Zamki w Polsce, Arkady 1984
- Lutsch. Provinz Schlesien. Bd 3.
