Drewniany kościół pw. Imienia Najświetszej Marii Panny w Sosnowicach
[A-1031/M] A-460 z 29.10.1986
Kościół Imienia Najświętszej Marii Panny w Sosnowicach – zabytkowy, drewniany kościół w Sosnowicach, w gminie Brzeźnica, w powiecie wadowickim, w województwie małopolskim.
Wzniesiony w drugiej połowie XVI w. z fundacji rodziny Strzałów, właścicieli Sosnowic, jako kościółek filialny parafii w Paszkówce.
We wnętrzu kościoła znajdują się trzy późnobarokowe ołtarze. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem (Sosnowickiej), a zasłaniający go obraz z drugiej połowy XVII przedstawia Ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa. W lewym ołtarzu bocznym znajduje się obraz św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus. W prawym ołtarzu umieszczony jest obraz św. Małgorzaty. W kościele znajdują się kamienne płyty nagrobne rodu Strzałów pochodzące z XVI w., obecnie zakryte posadzką. Podczas remontu świątyni pod koniec XIX w. wykonano m.in. nowe szalunki oraz malarski wystrój wnętrza. Ściany i stropy ozdabia polichromia o motywach figuralnych i geometrycznych. Na stropie nawy znajduje się m.in. plafon przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny i dwa kartusze z herbami Jakubowiczów, ówczesnych właścicieli Sosnowic.
Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego
Źródło: wikipedia.pl
Kaplica pw. Imienia Najświętszej Marii Panny wzniesiona została w 2. poł. XVI w. z fundacji rodziny Strzałów, ówczesnych właścicieli Sosnowic. Była to kaplica filialna parafii w pobliskim Pobiedrze. W tym stuleciu użytkowali ją także Socynianie, zwolennicy popularnego w tych okolicach jednego z nurtów reformacji. Obecnie jest kościołem filialnym parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Paszkówce. Świątynia została znacznie zniszczona w czasie potopu szwedzkiego. Odbudowano ją w XVIII wieku. Z tego czasu pochodzi wieżyczka na sygnaturkę z latarnią i większość wyposażenia kościoła. Kolejny gruntowny remont miał miejsce w latach 1899–1903 z inicjatywy ówczesnego właściciela wsi Mieczysława Jakubowicza. Wykonano wtedy m.in. nowe szalunki i detale oraz bogaty malarski wystrój wnętrza. Ostatnie prace renowacyjne były prowadzone w latach dziewięćdziesiątych XX w. Wzmocniono wtedy konstrukcję stropu, wymieniono pokrycie dachowe (dachówka) na blaszane, przeprowadzono konserwację wnętrza.
Źródło: zabytek.pl
