Drewniany kościół pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Wojtkowej

Cerkiew orientowana, umiejscowiona w środkowej części wsi, po południowej stronie drogi Kuźmina – Krościenko. Budowla drewniana, konstrukcji zrębowej, trójdzielna, jednokopułowa, z daszkiem okapowym opasującym cerkiew w połowie wysokości ścian i przechodzącym w elewacji frontowej w podcienie na słupach. Sanktuarium zamknięte trójbocznie, z parą prostokątnych pastoforiów – zakrystii. Babiniec prostokątny. Poszerzony korpus nawowy nadaje układowi charakter krzyżowy, dodatkowo akcentowany takim układem kalenicowych dachów ponad głównymi pomieszczeniami cerkwi. Powyżej kalenic nad centralną częścią nawy wysoki ośmioboczny tambur, na którym dach w formie ośmiopołaciowej podciętej kopuły, zwieńczony baniastą sygnaturką. Podobne sygnaturki umieszczone są w szczytach dachów babińca i sanktuarium. Połacie dachowe kryte blachą. Ściany zewnętrzne oszalowane deskami pionowo.

Cerkiew należy do grupy zabytków, których forma ukształtowała się w wyniku świadomych poszukiwań stylistycznych, mających doprowadzić do wypracowania tzw. uniwersalnego stylu narodowego (podobnym zjawiskiem w polskiej tradycji kulturowej tego czasu jest tzw. styl zakopiański). Jednym z kierunków takich poszukiwań na gruncie ukraińskiej architektury sakralnej było nawiązanie do krzyżowego układu przestrzennego świątyni, rozpowszechnionego m.in. na obszarze Huculszczyzny. Ukraiński styl narodowy wyrażał się również w odpowiednio stylizowanych układach osiowych (amfiladowych). Do świątyń krzyżowych wzniesionych w stylu narodowym zaliczyć można np. cerkwie w Hoszowczyku i Hoszowie, w których wyraźnie uwidaczniają się źródła inspiracji.

Źródło: sad.podkarpackie.travel