Wodospad Siklawa

Siklawa, Wielka Siklawa (niem. Siklawafall, Siklawa-Wasserfall, węg. Siklawa-vízesés) – wodospad w Tatrach Wysokich na potoku Roztoka. Największy wodospad w Polsce. Wodospad spada z progu ściany stawiarskiej oddzielającej doliny: Pięciu Stawów Polskich i Roztoki dwiema lub trzema strugami (w zależności od wysokości poziomu wody w Wielkim Stawie). Nachylenie ściany wynosi około 35°, wysokość progu około 65–70 metrów. Jest to największy (chociaż nie najwyższy) wodospad w Tatrach.

Nazwa wodospadu Siklawica w Tatrach Zachodnich pochodzi od Siklawy.

Wielka Siklawa najpiękniej wygląda w słoneczne dni, po obfitych opadach deszczu. Wokół niej, w rozpylonych kroplach wody, tworzą się wielobarwne tęcze. Siklawa była celem wycieczek górskich już na początku XIX wieku. Opisywana przez poetów, uwieczniana przez malarzy. W 1832 Seweryn Goszczyński pisał:

„O sto kroków od nas przewalał się spadek Siklawej Wody, i rosił nas mgłami swoimi. Przekrojony od sterczącej na wierzchu opoki, rzuca się po skale prostopadłej.”

Szlak turystyczny prowadzi po orograficznie prawej stronie wodospadu przez długi pas wygładzeń polodowcowych (tak zwane Danielki). Są to miejsca niebezpieczne, gdy są oblodzone. W 1924 poślizgnął się tutaj i poniósł śmierć przewodnik tatrzański Jan Gąsienica Daniel (i stąd właśnie pochodzi nazwa tego miejsca).

Źródło: wikipedia.pl