Cerkwisko w Beniowej
Pozostałości prawosławnego cmentarza w Beniowe, gdzie zachowało się wiele kamiennych i żeliwnych krzyży.
Beniowa została zasiedlona między rokiem 1549 a 1565. Lokowana na prawie wołoskim nad Sanem przy ujściu potoku Syhłowatego przez wdowę po Piotrze Kmicie Barbarze z Herburtów. Nazwa wywodzona jest od imienia Bień, Beń (Benedykt). Prawdopodobnie było to imię pierwotnego użytkownika tejże ziemi. W 1709 wieś została spalona przez Szwedów w czasie Wojny Północnej.
W Beniowej urodził się Jurij Diakuńczak, który był jednym z organizatorów 1918 Brygady Bojkowskiej, która walczyła w wojnie polsko-ukraińskiej a nastepnie od 1939r. był sędzią w Krośnie i Jarosławiu. Urodził się tu także ukraiński poeta Stepan Roczyń którego pierwszy tomik wierszy pt. "De Sian protikaje", był inspirowany dzieciństwem w Beniowej.
W okresie międzywojennym istniały we wsi posterunek policji i straży granicznej, tartak wodny, młyn wodny na Sanie, czytelnia, tartak parowy, kuźnia, sklepy, cerkiew parafialna p.w. św. Michała Archanioła zb. 1909r. W 1921r. liczba mieszkańców wynosiła 617 osób w tym rusińskiej narodowości 497 osób. W czerwcu 1946r. zjawiło się wojsko polskie nakazując w ciągu godziny opuścić wieś. Mieszkańcy Beniowej zostali osiedleni w rejonie Stryja. W czasie wysiedleń spłonęła połowa wsi. Reszta wraz z cerkwią została spalona wiosną 1947. Beniowa została podzielona na część ukraińską i polską. Po stronie ukraińskiej znajduje się kilka domostw i stacja kolejowa. W latach 80-ych teren wsi po polskiej stronie został zrekultywowany za pomącą materiałów wybuchowych.
Źródło: lutowiska.pl
