Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bestwinie
22/60 z 22.04.1960
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która położona jest na terenie dekanatu wilamowickiego należącego do diecezji bielsko-żywieckiej.
Późnogotycka świątynia posiada bogaty, barokowy wystrój wnętrza. Feeria kolorów, wiele złoceń, piękne rzeźby i obrazy – to wszystko stanowi o wielkiej atrakcyjności bestwińskiego kościoła. Na szczególną zasługują w nim organy, które stanowią złożenie instrumentu starego i nowego. Zostały wybudowane przez organmistrza Andrzeja Guziaka z Zakopanego i posiadają 29 głosów, w tym trzy językowe oraz łącznie 1655 piszczałek. Ciekawym elementem kościoła jest również jego 600-kg dzwon „Król Chwały”, który w czasie II wojny światowej został zarekwirowany przez Niemców i powrócił niedawno do Bestwiny. Dzięki temu parafia może się pochwalić autentycznym, pochodzącym z 1504 r. zabytkowym dzwonem.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Nazwa „Bestwina” pochodzi z początku XIV w., jednak fakt istnienia średniowiecznego grodziska Wiślan pochodzącego z okresu panowania Mieszka I, świadczy o tysiącletnich dziejach gminy. Pierwsza wzmianka związana z miejscowością pochodzi z 1273 r. Historia związana jest kolejno z kasztelanią oświęcimską, księstwem oświęcimsko-zatorskim i „państwem żywieckim”. Pierwotnie teren Bestwiny i okolicznych miejscowości należał do ziemi krakowskiej. Około 1179 r. Kazimierz Sprawiedliwy, wielki książę krakowski, nadał ją Mieszkowi, księciu opolskiemu wraz z całą kasztelanią bytomską i oświęcimską i od tego momentu znalazły się one w zasięgu ziem śląskich. Taki stan rzeczy trwał do 1457 r., w którym to Kazimierz Jagiellończyk powstałe w międzyczasie Księstwo Oświęcimskie włączył do Korony Polskiej.
W okresie reformacji gmina uległa wpływowi nauki Lutra, a potem Kalwina i dopiero w połowie XVII w. nastąpił powrót do kościoła katolickiego. W 1683 r. przez wieś przeszły wojska króla Jana Sobieskiego zdążające z Krakowa na odsiecz Wiedniowi. Na przełomie XV/XVI w. w historii Bestwiny odnotowany został szybki rozwój gospodarki stawowej. Osiągnięciem na skalę Europy było wyhodowanie nowej odmiany karpia, tzw. polskiego. W 1784 r. wojewoda krakowski, Piotr Małachowski, stworzył stanowe Państwo Bestwińskie. W XIX i XX w. tereny gminy należały do rodziny Habsburgów. W latach 1824–1826 z inicjatywy arcyksięcia Karola Ludwika Habsburga wybudowano pałac w stylu późnoklasycystycznym, który stanowi aktualnie cenny zabytek gminy.
Parafia bestwińska została erygowana prawdopodobnie około 1100 r., jednak nie istnieje żaden dokument potwierdzający tę informację. Mimo wszystko jednak, niewątpliwie należy ona do jednych z najstarszych na ziemiach polskich. Pierwsza historyczna wzmianka o parafii pochodzi z 1326 r. Zawarta została w dokumencie pt. „Liber rationis decinae sexennalis”, który znajduje się obecnie w Bibliotece Watykańskiej. Proboszczem był wówczas ksiądz o imieniu Theodoricus.
Pierwsza świątynia parafialna była oczywiście drewniana. Służyła ona wiernym do XVI w. W okresie reformacji Bestwina, jak również okoliczne miejscowości, uległy wpływom luteranizmu, a następnie kalwinizmu. Ówcześni właściciele – Myszkowscy – byli wielkimi propagatorami protestantyzmu w Bestwinie i okolicy. Z inicjatywy Marcina Myszkowskiego katolicki kościół w Bestwinie został oddany innowiercom. Prawdopodobnie wówczas, dzięki staraniom okolicznej szlachty kalwińskiej, w miejscu starego kościoła została zbudowana nowa, murowana świątynia, która do dziś stanowi dumę mieszkańców. Za datę jej budowy przyjmuje się rok 1575. Kościół przez wiele lat pełnił funkcję zboru kalwińskiego. Po odzyskaniu go przez katolików, w 1632 r. nadano mu wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Źródło: peuk.fiiz.pl
