Kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa

Architektura: Kapliczka na rzucie krótkiego prostokąta z trójboczną absydą. Dach dwuspadowy kryty blachą. Wejście do kapliczki zwieńczone łukowo, zamknięte drewnianymi drzwiami z niewielkimi przeszklonymi płycinami i promienistym zdobieniem łuku. Wejście dodatkowo zabezpieczone kratą. Nad wejściem drewniany daszek wsparty na dwóch drewnianych słupach. W bocznych ścianach kaplicy znajdują się po dwa okienka. Dwa okienka po bokach wejścia zostały zamurowane. Nad wejściem trzy wnęki w formie okien, duża pośrodku i małe po bokach. Wszystkie okna i wnęki są zwieńczone łukowo. Pośrodku kalenicy sześcioboczna, arkadowa sygnaturka zwieńczona stożkowym daszkiem z iglicą. Na jej szczycie ażurowy krzyż z koniczynkowymi zakończeniami ramion.

Wnętrze: Podłoga wyłożona płytkami ceramicznymi, strop prosty. W absydzie barokowo zdobiony ołtarzyk z obrazem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Na przedniej i tylnej ścianie wymurowana półka, na której stoją figurki. Na ścianach liczne obrazy. Wewnątrz znalazło się miejsce na kilka ław i krzeseł.

Otoczenie: Kaplica stoi na placyku przed wejściem do prywatnej posesji. Do kaplicy prowadzi chodnik, przed wejściem ozdobne krzewy.

Uwagi: Kaplicę fundował młynarz Walenty Piekoszewski, w podzięce za powrót synów z wojny. Kapliczkę postawiono przy wjeździe do wsi od strony Nowego Bierunia.

Źródło: przydrozne.eu