Drewniana zabudowa w Biesiadkach

Biesiadki (poprzednie nazwy m.in. Possedk, Bessadek) zajmują niewielki fragment (ok. 635 ha) rozległej wierzchowiny we wschodniej części Pogórza Wiśnickiego. Ustalenia badaczy mówią o genezie Biesiadek jako osady obronnej, położonej na wyodrębnionym pagórku, mającej znaczenie militarne (obrona południowej granicy Polski). Pierwsza historyczna wzmianka o wsi pochodzi z dokumentu z 1269 r., w którym biskup Paweł z Przemankowa nadaje Radostowi sołectwo we wsi Possedk z 2 wolnymi ł., karczmą, łaźnią, jatką, młynem o 2 kołach. W 1321 r. biskup krakowski Nankier nadaje wsi prawo magdeburskie. Wieś lokowana została na prawie niemieckim, czemu zawdzięcza dzisiejszy wygląd - układ pól podzielonych na łany oraz układ zabudowy typu wsi-ulicówki zbudowanej na grani, z kościołem jako dominantą. Biesiadki zalicza się do wsi łanowych, zakładanych na karczunkach leśnych. W 2. poł. XIII w. odnotowana jest parafia. W XV w. Biesiadki najechał Spytek z Melsztyna, jako odwet na Zbigniewie Oleśnickim, biskupie krakowskim i właścicielu klucza uszewskiego (do którego należały Biesiadki). Kolejnym zdarzeniem był „potop” szwedzki, w wyniku którego zniszczony został kościół i zabudowania mieszkalne. Długo odbudowywano wojenne zniszczenia. W okresie rozbiorów Biesiadki podlegały urzędowi w Uszwi, która była wtedy siedzibą kamery austriackiej. W 1840 r. biskup tarnowski przywrócił kościołowi w Biesiadkach pełne prawa parafialne. Na początku XX w. rodzina Götzów z Okocimia nabyła część majątku ziemskiego w Biesiadkach. Wiadomo tyle, że w 1933 r. wystawiono z inicjatywy dziedzica zabudowania folwarczne, m.in. murowany dom zarządcy majątku, oborę i spichlerz. W listopadzie 1914 r. na terenie wsi doszło do bitwy między oddziałami rosyjskimi i austriackimi. Jeden z pocisków wystrzelonych z rosyjskiej armaty wpadł przez okno do budynku szkolnego i wybuchł, niszcząc wyposażenie. Uszkodzony też został kościół parafialny i zabudowania chłopskie.

Źródło: zabytek.pl