Stacja kolejowa w Dusznikach-Zdroju

Historia projektu linii kolejowej do Dusznik-Zdroju sięga 2 połowy XIX w., kiedy powstawały pierwsze opracowania na ten temat. Wielkim ich orędownikiem był ówczesny burmistrz miasta - Paul Dengler.

W latach 1886-1890 rozpoczęto realizację planu budowy Kolei Uzdrowiskowej. Zakończono jednak jego realizacje na Szczytnej. Władze miasta wystosowały wobec tego pismo do władz państwowych z prośbą o przedłużenie trasy aż do granicy państwa, tj. Kudowy-Zdroju. Ostatecznie zdecydowano odłożyć pracę na późniejszy termin mimo przekazania przez miasto bezpłatnie terenów pod budowę torów.

Wobec tego w latach 1895-1896 powstała inicjatywa połączenia szynowego ze Szczytnej do Dusznik jako prywatnej kolejki elektrycznej, jednak pomysł ten nie został nigdy zrealizowany.

Przełom nastąpił na początku XX w., władze zdecydowały o rozbudowie linii. Od grudnia 1901 r. rozpoczęto prace przy pomocy materiałów wybuchowych. Dworce (osobowy i towarowy) usytuowano na wysokości 554 m n.p.m. Przy budowie brali udział robotnicy różnych narodowości, w tym Polacy, Czesi, Włosi i Chorwaci.

30 listopada 1902 miał miejsce pierwszy próbny przejazd do miasta, zaś od 15 grudnia zaczęły kursować normalne pociągi. Rozwijający się ruch turystyczny spowodował, że kilka lat później, w 1906 r. w miejscu poprzedniego parterowego zbudowano nowy dworzec w stylu Jugendstil. W 1928r. z inicjatywy ówczesnego burmistrza Dusznik Zdroju dra Josepha Goebela zmieniono nazwę stacji na Bad Reinerz.

Po II wojnie światowej i przejściu ziemi kłodzkiej pod administrację polską zmieniono nazwę dworca na Duszniki Zdrój.

Źródło: wikipedia.pl