Ulica Warszawska w Katowicach
Ulica Warszawska rozpoczyna swój bieg przy Rynku w centrum Katowic, biegnie obok starej zabudowy Śródmieścia, budynku dawnego Banku Spółek Zarobkowych z 1923 r., ewangelickiego kościoła Zmartwychwstania Pańskiego, budynku katowickiego oddziału NBP, kościoła mariackiego, krzyżuje się z ulicami: ks. Konstantego Damrota, Górniczą i Druckiego-Lubeckiego. Swój bieg kończy przy skrzyżowaniu z ulicą Jerzego Dudy-Gracza, zmieniając nazwę na ulicę 1 Maja. W sumie ma ponad 1 km długości. Znajduje się przy niej wiele obiektów zabytkowych, w tym m.in.:
- kamienica mieszkalno-handlowa przy ul. Warszawskiej 1, z 1874 r., wzniesiona w stylu eklektycznym z elementami neorenesansu wg projektu Paula Jackischa z Bytomia, obiekt znajduje się w miejscu dawnego ogrodu hotelu „Welt”;
- kamienica przy ul. Warszawskiej 2 z 1908 r. wzniesiona w stylu modernizmu wg projektu architekta Metzinga z Berlina;
- kamienica przy ul. Warszawskiej 5, wzniesiona w 1891 r. w stylu eklektyzmu z elementami neobarokowymi wg projektu Arthur Hausler i rozbudowana wg projektu Paula Frantziocha;
- kamienica przy ul. Warszawskiej 6, wzniesiona w 1897 r. w stylu neobarokowym wg projektu Ludwika Goldsteina;
- budynek dawnego Banku Spółek Zarobkowych przy ul. Warszawskiej 7, który powstał w 1923 r. po przebudowie willi Sacksa z 1876 r., wg projektu Jaretzkiego w stylu nawiązującym do neoklasycyzmu;
- gmach bankowy z pocz. XX w. przy ul. Warszawskiej 8 pochodzący z 1928 r., reprezentujący styl wtórnego neoklasycyzmu;
- kamienica wybudowana przez Theodora Wawrzika w 1868 r. w stylu historyzmu przy ul. Warszawskiej 10;
- willa Ignatza Gruenfelda przy ul. Warszawskiej 12, wybudowana w 1870 r. wg projektu Ignatza Gruenfelda w stylu modernizmu-neoklasycyzmu;
- dawny Państwowy Bank Rolny z 1938 r. przy ul. Warszawskiej 14 reprezentujący styl modernistyczny o formach funkcjonalizmu;
- kamienica przy ul. Warszawskiej 15, wybudowana w 1893 r. w stylu eklektyzmu wg projektu Ludwiga Schneidera;
- kościół ewangelicki pw. Zmartwychwstania Pańskiego wzniesiony w stylu neoromańskim z fundacji Huberta von Thiele-Winckler;
- budynek Szpitala Sióstr Elżbietanek wzniesiony wg projektu architekta Hermana Kustoscha z 1906 r., reprezentujący styl eklektyczny.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Pierwotnie ciąg ulic prowadzących do rynku nazywał się Chausseestrasse-Chausee von Myslovitz, a w 1857 r. nazwę zmieniono na Friedrichstrasse. Była to główna oś komunikacyjna w kierunkach wschód-zachód. O jej znaczeniu świadczyć może chociażby fakt zlokalizowania tutaj w poł. XIX w. Urzędu Gminy.
W 1848 przy ulicy Warszawskiej swoje podwoje otworzył pierwszy hotel w Katowicach, popularnie nazywany Hotelem „Welta”, w którym w 1850 r. wystąpił ze swoją orkiestrą Johann Strauss. Z kolei w 1856 r. aptekarz Tripitz założył tutaj pierwszą katowicką aptekę.
W najwcześniejszym okresie rozwoju miasta Katowice, ulica Warszawska stała się dzielnicą willową. Już na początku XX w. była jednak główną drogą wjazdową do miasta od strony wschodniej. W związku z tym 20 czerwca 1922 r. wkroczył nią do miasta generał Stanisław Szeptycki ze swoimi wojskami. W latach 20. XX w. ulicy nadano imię Marszałka Józefa Piłsudskiego. Na ścianie budynku pod nr 6 znajduje się tablica pamiątkowa, ufundowana w 1962 r. przez społeczeństwo Katowic, ku czci zamordowanego przez niemieckie bojówki 17 sierpnia 1920 r. Andrzeja Mielęckiego.
Źródło: peuk.fiiz.pl
