Kościół pw. św. Walentego w Konopiskach
A/134/04 z 30.12.2004
Kościół pw. św. Walentego jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która należy do dekanatu Blachownia położonego na terenie archidiecezji częstochowskiej.
Neogotycka, momentalna świątynia jest trójnawowa, bazylikowa, z kaplicą wschodnią i prezbiterium orientowanym w kierunku północnym. Wewnątrz, pod sklepieniami krzyżowo-żebrowymi, podziwiać można przepięknie neogotyckie ołtarze: główny i dwa boczne oraz ambonę. Na szczególną uwagę zasługuje ten pierwszy, wykonany w 1930 r. w stylu neogotyckim przez pana A. Małka, który zdobią m.in. figury św. Stanisława Kostki, św. Kazimierza Królewicza i św. Władysława Węgierskiego, będące dziełem artysty z Sochaczewa. Niezwykle cenna jest także, znajdująca się niegdyś w pierwotnym kościółku i niedawno odrestaurowana, drewniana rokokowa chrzcielnica z XVIII w., którą zdobi rzeźba przedstawiającą baranka na księdze.
Wato wspomnieć, że w Muzeum Archidiecezjalnym w Częstochowie znajdują się obrazy należące do parafii, a pochodzące z XVII w. Wśród nich są te przedstawiające nierozpoznanego świętego, a także pochodzące z dawnego ołtarza głównego podobizny św. Wawrzyńca i Walentego, obraz św. Marii Magdaleny oraz malowany na desce i używany pierwotnie jako zasuwa obraz św. Pawła Pustelnika. Z kościoła do muzeum trafiły także podobizny Matki Boskiej Bolesnej z przełomu XVII i XVIII w., obraz „Chrystus i Jawnogrzesznica” z II poł. XVIII w., pochodzący również z tego okresu rokokowy obraz św. Floriana, a także wizja św. Antoniego Padewskiego z początku XIX w., św. Barbara i św. Izydor oraz barokowa Święta Trójca.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Wieś Konopiska istniała już na pewno w XV w. Stał tu wówczas zamek obronny, chroniący granice od strony Śląska. W 1470 r. była ona własnością Jakuba Koniecpolskiego, kanonika gnieźnieńskiego i krakowskiego, z którego darowizny weszła do dóbr będących wyposażeniem klasztoru oo. Paulinów na Jasnej Górze. Należała do parafii pw. św. Zygmunta w Częstochowie.
Po rozbiorach Polski Konopiska zostały odebrane klasztorowi i w 1819 r. weszły w skład dóbr rządowych ekonomii Poczesna. W 1834 r. przeszły na własność zasłużonego dla caratu gen. Puchal-Cywińskiego. Folwark w Konopiskach został wykupiony pod koniec XIX w. przez Towarzystwo Akcyjne Bernharda Handtke z Częstochowy, w celu eksploatacji złóż rudy żelaza dla huty w Rakowie.
Już w 1679 r. powstała w Konopiskach filia macierzystej parafii św. Zygmunta w Częstochowie. Obsługiwali ją paulinów. Samodzielna placówka powstała w 1866 r. na mocy dekretu biskupa włocławskiego ks. Jana Marszewskiego, poprzez jej wydzielenie z parafii św. Zygmunta. W 1910 r. od parafii w Konopiskach została oddzielona parafia w Blachowni, w 1978 r. w Aleksandrii, a w 1979 r. w Rększowicach.
Obecny neogotycki kościół jest drugą świątynią na terenie Konopisk. Pierwsza była drewniana. Została ona zbudowana w 1615 r. staraniem prowincjała zakonu paulinów – o. Walentego Grześby-Kowalskiego. Jej konsekracja miała miejsce 3 listopada 1623 r., a dokonał jej biskup pomocniczy krakowski ks. Tomasz Oborski 3 listopada 1623 r. Kościółek drewniany poddano pracom remontowym w 1765 r. i wówczas go rozbudowano. Zabytku jednak nie udało się uratować i w 1903 r. został on rozebrany. Na jego miejscu w latach 1903–1910 postawiono, staraniem ks. Antoniego Bludzińskiego, nowy kościół murowany. Konsekrował go 4 czerwca 1914 r. ks. biskup Stanisław Zdzitowiecki. Przez cały okres XX w. w świątyni przeprowadzane były niezbędne prace remontowe i renowacyjne. Wzbogacano także wystrój jego wnętrza, na który częściowo składają się zabytkowe elementy wyposażenia pierwszego, drewnianego kościoła.
Źódło: peuk.fiiz.pl
