Jaskinia z Kulkami w Krakowie

Jaskinia z Kulkami – jaskinia w Dzielnicy VIII Dębniki w Krakowie. Znajduje się na południowo-zachodnim obrzeżu wzniesienia Krzemionek Zakrzowskich.

Położenie
Jaskinia znajduje się w lesie po północno-zachodniej stronie betonowego ogrodzenia jednostki wojskowej, w odległości około 50 m od bramy jednostki i około 10 m od betonowego ogrodzenia jednostki. Otwór jaskini znajduje się w sztucznym zagłębieniu ziemi poniżej poziomu gruntu. 

Opis jaskini
Jaskinia ma dwa poziomy. Otwór o szerokości 1,5 m, wysokość 1 m. Za nim jest przełaz i główna sala jaskini o trójkątnym kształcie, długości 14 m i wysokości 1–1,5 m. Ma nierówny strop z osypującymi się krzemiennymi bułami. Na dnie jaskini wielkie wapienne bryły i drobniejszy gruz. W tylnej części sali dno opada, sala w tym miejscu ma wysokość do 3 m, a w jej stropie znajduje się uskokowa brekcja. Podczas eksploracji jaskini nastąpił tu duży obryw. Na dnie otwór studzienki prowadzący do dolnego piętra jaskini. Od sali w kierunku wschodnim odbiega niski korytarz powstały na międzywarstwowym rozmyciu. Korytarz ma długość 8 m i jest na końcu zamknięty osadem złożonym z gliny, wapiennego gruzu i krzemieni. Na dnie korytarza są liczne buły krzemienne.

Ze studzienki na końcu sali głównej można zejść do położonej niżej piętrowej salki o pochyłym dnie i silnie skorodowanym stropie. Widoczne w salce kotły wirowe i kanaliki wskazują, że została wytworzona przez przepływającą wodę. W salce tej występują liczne buły krzemienne i skamieniałości jeżowców, ramienionogów i belemnitów. W dolnej części salki jest głęboka na 2 m studzienka. Z jej dna odchodzi niski korytarzyk o długości 3 m. Jego koniec po prawej stronie zamykają duże bloki skalne, na lewo natomiast prowadzi bardzo ciasny kilkunastometrowej długości korytarzyk doprowadzający do Sali przed Salą z Kaczką. Dno korytarzy jest błotniste i zawalone rumoszem. W kilkumetrowym korytarzu na przedłużeniu sali jest najniższe miejsce jaskini (11, 4 m pod powierzchnią terenu). Wyczuwalny w nim jest wypływ powietrza.

Po lewej stronie Sali przed Salą z Kaczką jest ciasna i stromo wznosząca się rura o mytych ścianach. Dochodzi do górnego korytarza. Również z prawej strony sali odchodzi korytarz, po kilku metrach zamknięty blokami skalnymi i błotem.

Jaskinia powstała w wapieniach z jury późnej, a utworzona została przez przepływająca nią wodę. Dolne piętro powstało na uskokach i rozluźnieniach międzywarstwowych. Są co najmniej cztery poziomy tych anastomatycznych rozmyć. Dno korytarzy przeważnie pokryte drobnym gruzem, dużymi blokami skalnymi i bułami krzemiennymi, miejscami gliną, iłem. Brak nacieków. Jaskinia ma silny przewiew. Latem z zewnątrz napływa do niej cieplejsze powietrze, co powoduje wysuszenia sali. Zimą z jaskini wydobywają się kłęby pary i bardzo silny prąd ciepłego powietrza. Najsilniejszy przewiew występuje w studzience łączącej górne i środkowe piętro jaskini. Oświetlony jest jedynie otwór wejściowy. Do znajdującej się za nim sali głównej wpada niewielka tylko ilość rozproszonego światła, poza tym jaskinia jest ciemna. W otworze występują pająki i komary. Zimą 1977/1988 w jaskini hibernował podkowiec mały Rhyinolophus hipposideros.

Źródło: wikipedia.pl