Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Kuźni Raciborskiej

Początki Kuźni Raciborskiej wiążą się z osadą hutniczą Segenberg, która powstała tutaj jeszcze w pierwszej połowie XVII w. Okoliczności wzniesienia w tym czasie pierwszego kościoła były nawet nieco zabawne. Mieszkańcy osady uczęszczali na niedzielne msze do parafialnego kościoła w Markowicach. Tam jednak naprzeciwko świątyni stała również karczma. Szczególnym powodzeniem cieszyła się ona zresztą wśród mężczyzn z Segenbergu, którzy wstępowali tu po mszy - wymykając się swoim żonom. Po mocno zakrapianej kolacji wracali oni do domu późnym wieczorem, a często wręcz następnego dnia. Powodowało to nie tylko rozsierdzenie kobiet, ale także konsternację kierownictwa huty, bowiem w poniedziałki mężczyźni nie byli w stanie dojść do pracy. To właśnie było jednym z powodów budowy kościółka, który powstał już w 1646 r., pięć lat po uruchomieniu pierwszej kuźnicy żelaza, zwanej Segenberger Hammer. Kościółek obsługiwany był przez kapelana z pobliskiego kościoła parafialnego w Markowicach. W latach 1771 oraz 1783 budowla była gruntownie remontowana i rozbudowywana. Wiek XVIII przyniósł postęp techniczny oraz modernizację prymitywnych wcześniej urządzeń hutniczych, co spowodowało także rozwój miejscowości. Z końcem XVIII w. zakłady przejęte zostały przez króla Prus. W 1830 r. naprzeciwko świątyni w Kuźni Raciborskiej powstał budynek administracyjny parafii. Sam kościół odnawiano także w latach 1865 i 1881. W 1891 podniesiony został do rangi parafialnego. W roku 1900 ks. Ryszard Hampel rozpoczął budowę nowego kościoła murowanego, nieco na południe od dotychczasowej świątyni drewnianej. Zmarł on na krótko przed poświęceniem obiektu w 1904 r. W 1907 rozebrano stary kościół. Poza nowym kościołem zobaczyć możemy w Kuźni Raciborskiej także figurę św. Jana Nepomucena z 1747 r., która obecnie znajduje się przy ul. Kościelnej, w XIX-wiecznej kapliczce.

Źródło: slaskie.travel