Kościół pw. Matki Boskiej Królowej Różańca w Łaziskach Górnych
Parafia Matki Bożej Królowej Różańca Świętego – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Łaziskach Górnych. Parafia należy do archidiecezja katowickiej i dekanatu Łaziska. Powstała w 1908 roku.
Wieś Łaziska Górne w źródłach była wymieniana już w 1287 roku. Miasto Łaziska Górne powstawało stopniowo - i to dopiero w XX wieku - z połączenia trzech wsi o nazwie Łaziska oraz z przyległych osad i przysiółków. Nazwa miejscowości - bardzo często spotykana w Polsce - wzięła swój początek od Łazów będących terenami, na których wypalano lasy, po to by na jakiś czas wykorzystać powstałe miejsce do użytku rolnego. Łaziska Górne od początku były własnością panów na Pszczynie, których protestanckie wyznanie legło u podstaw niepokojów i rewolucji wyznaniowych w XVI i XVII wieku.
Początkowo Łaziska były częścią parafii św. Wojciecha w Mikołowie. Zwolnienie łaziszczan ze zobowiązań na rzecz wspólnoty mikołowskiej miało miejsce dopiero 15 stycznia 1900. Niezależna parafia pod wezwaniem Królowej Różańca Świętego została utworzona 12 grudnia 1907 przez kard. Georga Koppa. Władze państwowe dekret z tym związany zatwierdziły 21 marca 1908. W miejscu, gdzie zbudowany jest dzisiejszy kościół stała neogotycka, jednonawowa kaplica; której budowę rozpoczęto w 1890 roku. 10 października 1893 nastąpiło jej uroczyste poświęcenie przez ks. dziekana Schuhmanna. Kościółek-kaplicę od samego początku dedykowano Królowej Różańca Świętego. Pełniła ona początkowo funkcję kaplicy filialnej kościoła macierzystego w Mikołowie. 30 listopada 1902 stała się ona siedzibą kuracji. Ze względu na dużą ilość wiernych kościół rozbudowano i uroczyście poświęcono 24 października 1904. Poświęcenia dokonał dziekan dekanatu mikołowskiego ks. Ryszard Stehr, proboszcz w Mokrem. II wojna światowa doprowadziła do zniszczenia całego wyposażenia kościoła. Runął nawet dach. Prześladowania dotknęły także proboszcza, ks. Jana Tomali, który dwukrotnie został zatrzymany przez Gestapo. Zarzucano mu pomaganie powstańcom atakującym wojska niemieckie. Stąd też we wrześniu 1940 roku, z nakazu biskupa katowickiego opuszczoną parafię w Łaziskach duszpasterską opieką objął ks. Gerard Bańka. 20 stycznia 1942 dokonano konfiskaty dzwonów. 27 stycznia 1945 oddziały AC wkroczyły do Łazisk. Wtedy to jeden z radzieckich czołgów doprowadził do zwalenia się wieży kościelnej. Po przejściu frontu stopniowo rozpoczęto prace remontowe i restauracyjne, które po długim czasie pozwoliły osiągnąć kościołowi wygląd i kształt współczesny.
Źródło: encyklo.pl
