Kamienica zwana Pałacem Pawęczkowskiego w Lublinie

Kamienica potocznie nazywana pałacem Pawęczkowskiego to dawny kościół trynitarzy. Budowę kościoła rozpoczęto w 1752 roku, jednak jej nie ukończono, ponieważ już w 1781 roku trynitarze przenieśli się do zabudowań pojezuickich. W 1824 roku nieukończony budynek nabył lubelski fryzjer, Jan Pawęczkowski, który przebudował go na klasycystyczną kamienicę mieszkalną. Od tej pory budynek zaczęto nazywać pałacem Pawęczkowskiego.

Porównanie wymiarów dawnego kościoła trynitarzy z wymiarami kamienicy Pawęczkowskiego wskazuje na to, że zarys murów kościoła i budynku mieszkalnego są niemal identyczne. Piwnice w znacznej mierze stanowią pozostałości dawnych krypt trynitarskich, a być może nawet piwnic pochodzących z okresu wcześniejszego.

Po II wojnie światowej stan techniczny budynku systematycznie się pogarszał. W 2008 roku nastąpiło częściowe zawalenie się północno-zachodniego narożnika kamienicy. Zniszczony fragment budynku został odbudowany.

Źródło: teatrnn.pl