Kościół pw. św. Stanisława Kostki w Lubowidzu
A-1710 z 29.06.2000
Urokliwie położona miejscowość, nad Jeziorem Lubowidzkim określana jest mianem turystycznej stolicy południowej części powiatu lęborskiego. To właśnie tutaj na początku XX wieku odkryto wielkie cmentarzysko pochodzące z epoki żelaza, a także bursztynowy skarb z czasów Cesarstwa Rzymskiego. Jednym z bardziej interesujących zabytków Lubowidza, który można obecnie podziwiać, jest ceglany neogotycki kościół z 1909 roku. Świątynię charakteryzuje korpus nawowy, czteroprzęsłowy, podzielony ukośnymi skarpami, między którymi umieszczono pary szerokich, niemal ostrołukowych okien. Od północy korpus obiektu wieńczy węższe, prostokątne prezbiterium, a od południa wieża na planie kwadratu o konstrukcji szkieletowej w górnej kondygnacji, nakryta namiotowym dachem. Ściany kościoła są dekorowane tynkowymi arkadami. Ciekawym obiektem jest także budynek starej szkoły, w którego budynku mieści się obecnie ośrodek jeździeckich. Ogólnodostępne kąpielisko, czyste plaże, przejrzysta woda, a wszystko to otoczone pięknym, zielonym lasem, sprawiają iż warto choć na chwilę zatrzymać siew Lubowidzu, aby się zrelaksować i odpocząć od miejskiego zgiełku.
Źródło: lotzl.lebork.pl
Do parafii w Mostach należy kościół pw. św. Stanisława Kostki w Lubowidzu. Kamień węgielny pod jego budowę położono 19 kwietnia 1908 r., a 24 listopada 1909 został on poświęcony. Na jego budowę gmina ewangelicka wyłożyła 4 tys. marek, a 5 tys. wioska otrzymała za źródeł synodu prowincjonalnego. Wybudowany został w stylu neogotyckim. Po wojnie kościół przejęli Polacy-katolicy. Msze odprawiali w nim oo. franciszkanie z Lęborka, ponieważ Lubowidz należał wówczas do parafii św. Jakuba Apostoła w Lęborku. Kościół został w ostatnich latach odrestaurowany.
Źródło: wikipedia.pl
