Park Krajobrazowy Dolina Baryczy

Park Krajobrazowy Dolina Baryczy – park krajobrazowy w województwie dolnośląskim i wielkopolskim, położony między Żmigrodem i Przygodzicami, wzdłuż rzeki Baryczy.

Powierzchnia parku wynosi 87 040 ha (część dolnośląska 70 040 ha, część wielkopolska 17 000 ha). Nie posiada otuliny. Powołany 3 czerwca 1996 roku. Obejmuje swoim zasięgiem 3 typy siedlisk: stawy rybne, podmokłe łąki i lasy.

Znajduje się tu europejska Ostoja Ptaków IBA oraz obszar specjalnej ochrony ptaków „Dolina Baryczy” PLB020001 i specjalny obszar ochrony siedlisk „Ostoja nad Baryczą” PLH020041 w ramach europejskiej sieci Natura 2000. Na terenie Parku znajduje się także jeden z największych w Europie kompleksów stawów rybnych, w skład którego wchodzi m.in. prawie 300 stawów w rejonie Milicza i Żmigrodu. Kompleks ten, zwany Stawami Milickimi, objęty jest konwencją ochrony środowisk wodnych z Ramsar.

Na obszarze parku znajdują się następujące rezerwaty przyrody:

• Wydymacz – chroni zespół łęgu jesionowo-olszowego, ze stawem Wydymacz i Dębami Antonińskimi, rośliny chronione m.in. wawrzynek wilczełyko;
• Radziądz – chroni las liściasty o charakterze grądu europejskiego;
• Olszyny Niezgodzkie – chroni naturalne lasy bagienne w zasięgu rzeki Ługi;
• Stawy Milickie – chroni unikatowy w skali kraju i Europy obszar wodno-błotny. Składa się z 5 kompleksów stawowych, lasów i innych gruntów o łącznej powierzchni 5298 ha;
• Wzgórze Joanny – chroni wyspowe stanowisko buka na wschodniej granicy zasięgu oraz znaleziska prehistoryczne.

Źródło: wikipedia.pl