Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Nowym Sączu
349 z dnia 6.06.1983
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa znajdujący się w Nowym Sączu, przy ulicy Zygmuntowskiej. Jest kościołem parafialnym i należy do diecezji tarnowskiej. Popularnie nazywany jest kolejowym.
Wygląd kościoła
W tym czasie zaszły zmiany w wyglądzie wnętrza kaplicy. Ojcowie Jezuici zainstalowali boczne ołtarze:
- Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
- Świętego Stanisława Kostki
- Najświętszego Serca Pana Jezusa
Wstawiono konfesjonały, Stacje Drogi krzyżowej i organy. Roku 1914 na placu kościelnym ustawiono stojącą do dziś, figurę Serca Pana Jezusa za ocalenie miasta z pożogi wojennej. Kościół otrzymał nowe, rzeźbione drzwi dębowe w wejściu głównym. Ich architektem był Leon Popławski, a same drzwi wykonali pracownicy zakładów kolejowych.
Opisany stan kaplicy św. Elżbiety utrzymywał się do roku 1925, kiedy to przystąpiono do jej rozbudowy. W wyniku prac budowlanych przebudowano prezbiterium i poszerzono mury kościoła. Prace zakończono 6 lat później. Po kolejnych sześciu latach umieszczono dzwony na wieży kościelnej, zrabowane przez Niemców, podczas ostatniej wojny.
W tym samym roku tj. 1937 kościół św. Elżbiety stał się świątynią nowo powstałej parafii pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. W ołtarzu głównym umieszczono obraz Serca Pana Jezusa pędzla artysty malarza Rudkowskiego z Krakowa. Obecnie znajduje się on w kaplicy przy ulicy 1-go Maja na terenie parafii.
W latach 60 poprzedniego stulecia dokonano zmian w prezbiterium. Byłe one związane z reformą liturgiczną po Soborze Powszechnym. Zainstalowano wtedy nowy ołtarz główny w obecnym kształcie. Dalsze zmiany zainicjował ks. proboszcz Stanisław Majcher, było to w 1979 roku. W prezbiterium powstały freski pędzla artysty A. Dzięgielewskiego, przedstawiające świętych Zakonu Jezuitów i Kościoła. Powstały także nowe stacje Męki Pańskiej i tabernakulum.
Dalsze prace renowacyjne zostały przeprowadzone przez ks. proboszcza Kazimierza Ptaszkowskiego SI. Odnowiono zabytkowe witraże gotyckie i wymalowano wnętrze a wokół świątyni odrestaurowano istniejące ogrodzenie wraz z przylegającym placem.
Istniejący stan kościoła św. Elżbiety dostosowany jest do zmian jakie zaszły po ostatnim Soborze Powszechnym.
Obecnie zakończono prace związane z rozbudową Centrum Duszpasterskiego mieszczącego się na placu kościelnym. Znajdują się w nim obszerne pomieszczenia zaspokajające potrzeby licznie funkcjonujących przy Parafii grup.
Źródło: wikipedia.pl
Budowa
Do 1937 roku kościół był pod wezwaniem św. Elżbiety. Powstanie kościoła było związane z rozwojem kolei żelaznej w zaborze austriackim. Zbudowano wtedy osiedle dla zatrudnionych robotników i ich rodzin na cztery tysiące mieszkańców. Osiedle nosiło nazwę Kolonii Kolejowej albo tylko Kolonii. W 1897 roku władze kolejowe austriackiego Ministerstwa Kolei oraz Dyrekcji Kolei Państwowych w Krakowie przystąpiły do budowy na wspomnianym osiedlu, z okazji 50-lecia panowania cesarza Franciszka Józefa I, kaplicy w stylu romańsko - gotyckim pod wezwaniem Elżbiety z Turyngii, patronki żony cesarza Sisi. Projektantem był Teodor Talowski. Prace budowlane zakończono w 1898 roku. W 1899 roku kaplica została poświęcona przez księdza infułata Alojzego Góralika – proboszcza nowosądeckiego, który odprawił w Świątyni pierwszą Mszę Świętą.
Pierwotnie nad głównym wejściem do kościoła znajdowała się korona cesarska, herb Franciszka Józefa I i daty jego panowania (1848–1898). W okresie międzywojennym koronę cesarską zastąpiono tiarą papieską, godło cesarza godłem Jezuitów, a daty panowania datami budowy kościoła i powstania parafii kościoła Najśw. Serca Pana Jezusa.
Źródło: wikipedia.pl
Msze święte:
- w niedziele i święta: 6:00, 7:00, 8:00, 9:30 - dla młodzieży, 11:00 - dla dzieci, 12:30 - suma, 14:00, 15:30 - dla dzieci, 18:30, 20:00 - dla studentów
- w dni powszednie: 6:00, 6:30(oprócz adwentu), 7:00, 7:30, 8:00, 8:30 18:00; piątek 19:30 - dla młodzieży
