Zespół pałacowo-parkowy (XIX/XX w.)
287 z 11 maja 1951 r.
Pałac w Ołdrzychowicach Kłodzkich – pałac położony w miejscowości Ołdrzychowice Kłodzkie w gminie wiejskiej Kłodzko w powiecie kłodzkim, w województwie dolnośląskim.
Architektura
Budynek o powierzchni 810 m² w stylu klasycystycznym, dwukondygnacyjny, założony na planie prostokąta z ryzalitem w środkowej części, wieżą od strony południowej. Wyraźnie wyodrębnione są dwa skrzydła (północne i południowe). Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzą jeszcze: oficyna pałacowa, spichlerz, oranżeria, mur i brama.
Słynni mieszkańcy i goście pałacu w Ołdrzychowicach
- Anton Alexander von Magnis (1751-1817), właściciel licznych dóbr ziemskich na ziemi kłodzkiej i zakładów przemysłowych na Śląsku, prekursor nowoczesnej gospodarki rolnej.
- Luiza Meklemburska (1776-1810), królowa pruska; żona Fryderyka Wilhelma III Hohezollerna.
- John Quincy Adams (1767-1848), prezydent Stanów Zjednoczonych 1825-1829.
Źródło: wikipedia.pl
Dwór w Ołdrzychowicach Kłodzkich wzmiankowany jest na druga połowę XVI w., jednak jego początki sięgają znacznie dalej – XIV w. Pierwszy właściciel wsi, Hanko Knoblauchsdorf, starosta kłodzki i asesor sądu lennego, prawdopodobnie był fundatorem w tym miejscu wieży obronno-mieszkalnej, która stanowić miała siedzibę jego rodu. Wzniesiono ją prawdopodobnie między 1348 a 1366 r.
Budowę obecnego zespołu rozpoczęto w 1572 r., kiedy to do istniejącej wieży mieszkalnej dobudowano kolejne skrzydła mieszkalne w stylu renesansowym. Kolejni właściciele dokonywali przebudowy zespołu dworskiego, w tym w XVIII w. w stylu barokowym. W tym samym czasie powstały dodatkowe oficyny dworskie i zabudowania gospodarcze. Z inicjatywy rodu Magnisów dokonano renowacji obiektu, nadając mu elementy klasycystyczne w XIX w. W pobliżu pałacu założono rozległy park, w którym gościła Luiza Pruska w 1800 r.
Rezydencja była jednym z najbardziej znanych i odwiedzanych miejsc na ziemi kłodzkiej, szczególnie dlatego, że leżała na głównej drodze do Lądka-Zdroju. Bywali tu i opisywali ją także Polacy, m.in. Józef Morawski w 1815 r., który podał dokładny koszt budowy żeliwnej kolumny znajdującej się w pobliżu. W 1826 r. przejeżdżał tędy Fryderyk Skarbek, poeta i dramaturg, a w 1837 r. późniejszy słynny kaznodzieja jezuicki, Karol Antoniewicz.
Po zakończeniu II wojny światowej pałacem zainteresowali się Rosjanie, którzy wywieźli stąd wszystkie dzieła sztuki zgromadzone tutaj podczas działań wojennych. W latach 1949-1990 w pałacu znajdowała się siedziba PGR-u. W latach 1984-1990 przeprowadzono remont obiektu, jednak nie zabezpieczono dachu i pałac szybko popadł w ruinę.
Obecnie jego właścicielem jest Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, a budynki stoją puste i niszczeją.
Źródło: wikipedia.pl
