Dworzec kolejowy Opole Główne

Powstanie budynku dworca datuje się na 1899 rok. Hol główny utrzymany jest w architekturze łączącej elementy neogotyku, neorenesansu, secesji i neoklasycyzmu z dekorowaną elewacją. Wyróżniającymi cechami opolskiego dworca jest zarówno jego układ peronów, które nie leżą w linii prostej, lecz przebiegają po łuku, jak i akustyka samego gmachu – stojąc na jednym końcu holu można usłyszeć rozmowę prowadzoną z drugiego końca budynku.

Od grudnia 2012 do grudnia 2014 trwał remont kompleksu dworcowego. Modernizacji została poddana elewacja zewnętrzna, jak również wnętrze. Budynek został także dostosowany dla osób niepełnosprawnych, gdzie pojawiły się windy, oznaczenia dla niewidomych czy obniżono okienka kasowe. Najważniejszym zadaniem przeprowadzonej inwestycji była poprawa komfortu dla podróżujących oraz poprawa estetyki i bezpieczeństwa na dworcu, gdzie w tym wypadku pojawił się system monitoringu. Swoje oblicze zmienił plac przed dworcem. We wschodniej jego części wybudowano parking, który pomieści około sześćdziesiąt samochodów. Przed wejściem głównym do budynku dworca powstał także deptak. Inwestycja na dworca Opole Główne była finansowana ze środków własnych PKP S.A. i budżetowych. Jej wartość to 15 milionów złotych netto. Oficjalne otwarcie odnowionego dworca miało miejsce 4 grudnia 2014.

14 grudnia 2014 na stacji Opole Główne zaczęły się zatrzymywać pociągi kategorii Express InterCity Premium obsługiwane składami ED250 Pendolino.

Źródło: wikipedia.pl