Wieża Bismarcka w Ostródzie
Wieża Bismarcka w Ostródzie – wieża Bismarcka, znajdująca się w woj. warmińsko-mazurskim w Ostródzie na północnym brzegu Jeziora Drwęckiego. Pierwsza tego typu budowla w Prusach Wschodnich.
Idea budowy wieży została przedstawiona przez Zarząd Związku Poległych Bojowników (Kriegervereinsvorstand) w 1899 roku. Inicjatywę poparli starosta i burmistrz Ostródy. Na miejsce budowy wyznaczono teren pomiędzy jeziorem Drwęckim a Parkiem Collisa. Koszty przedsięwzięcia (18 tysięcy marek) zostały pokryte z darowizn. Projektantem został ostródzki architekt Gruhl.
Głównym wykonawcą wieży była firma Carla Podolla. Budowa rozpoczęła się 1 kwietnia 1901 roku. Uroczyste otwarcie nastąpiło dokładnie rok później w 87 urodziny Ottona von Bismarcka. Przynajmniej do roku 1905, w każde urodziny kanclerza, rozpalano ogień w miedzianej misie, znajdującej się na szczycie wieży. W następnych latach czyniono to także w noc świętojańską.
W roku 1923 lub 1925 przebudowano wieżę, aby nadać jej bardziej nowoczesny wygląd. Przebudowa odbyła się według planu autorstwa Ottona Fessera (zasłużonego dla Ostródy architekta i miejskiego urzędnika). Przed rokiem 1975 usunięto misę ogniową i płaskorzeźbę Bismarcka. Kolejny remont miał miejsce w 1993. Obecnie wieża jest zamknięta dla zwiedzających.
Dane techniczne:
- Koszt – około 18 tysięcy marek,
- Wysokość – 21 metrów,
- Budulec – Wieża została zbudowana z nieociosanych granitowych bloków, natomiast przylegający do niej hall wejściowy (rozebrany w latach dwudziestych) wykonano z surowej cegły,
- Podwalina wieży - wysokość 4 m i powierzchnia 6,5 m²,
- Średnica wewnętrzna wieży - 4 m.
Źródło: wikipedia.pl
Wieże Bismarcka (niem. Bismarckturm) – powstałe w latach 1869–1934 (pierwsza wieża powstała na Dolnym Śląsku, koło wsi Ober-Johnsdorf, dziś Janówek) proste budowle w kształcie wieży lub kolumny, sławiące Ottona von Bismarcka i wyrażające niemiecką dumę narodową. Pierwsze budowle tego typu wybudowano jeszcze za życia Bismarcka, a ostatnia wieża została oddana do użytku w roku 1926 w Polanowie.
Z około 240–250 wież powstałych na całym świecie (w społecznościach niemieckich), ok. 50 jest wynikiem oficjalnego konkursu na projekt takiej budowli, ogłoszonego pod koniec XIX wieku przez niemiecki Związek Studentów. W założeniu, konkurs miał skodyfikować i możliwie zunifikować projektowanie wież, nadając im symboliczny, prosty i masywny charakter.
W roku 1899 konkurs na projekt wieży Bismarcka wygrał drezdeński architekt Wilhelm Kreis pracą pt. Zmierzch Bogów. W jego projekcie (niezbyt jednak często kopiowanym przez innych twórców) wieża ma wielostopniową podstawę, cztery kolumny i nadbudowę w postaci misy ogniowej.
Ustalono też, że kilkakrotnie w ciągu roku na wieżach rozpalany będzie ogień ku czci Bismarcka. Uroczystości takie przypadały na rocznice urodzin i śmierci patrona i inne święta, np. przesilenie letnie. Zwyczaj ten przetrwał w Niemczech w stanie szczątkowym do dnia dzisiejszego.
Na terenie obecnej Polski znajduje się 17 z prawdopodobnych 40 wież Bismarcka (nie sposób czasami dotrzeć do dokumentów potwierdzających, że dana wieża była z założenia „wieżą Bismarcka”). Niektóre wieże Bismarcka są przypisywane innym miejscom niż te, gdzie się naprawdę znajdują, np. wieża na Wielkiej Sowie według oficjalnej terminologii znajduje się w odległym o kilkanaście kilometrów Dzierżoniowie.
W związku z odnowieniem pomnika Bismarcka w Nakomiadach, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa wypowiedziała się przeciwko upamiętnieniu Bismarcka.
Źródło: wikipedi.pl
