Rezerwat przyrody "Jeleniak-Mikuliny"

Rezerwat faunistyczny – ptasi Jeleniak – Mikuliny został utworzony 18 grudnia 1957r. (Mon. Pol. 1958r., nr 2, poz. 7). Położony jest we wsi Piłka w gminie Koszęcin. Obejmuje obszar 44,5 ha i leży na wysokości 262 m n.p.m.

Przedmiotem ochrony jest jedyne w regionie i najdalej na południe wysunięte stanowisko lęgowe żurawia. Znajduje się w niedostępnym, specyficznym kompleksie bagnistych trzęsawisk, wód i mokradeł śródleśnych.

Już w 1275 roku zaistniała pierwsza wzmianka o lasach koszęcińskich, należących do książąt opolskich.

W 1532 roku przeszły na własność Jerzego z Brandenburga, a 20 lat później staja się własnością króla czeskiego Ferdynanda I.

W 1587 roku majątek Koszęcin z lasami przechodzi na własność Jana z Kochcic. Od 1630 roku lasy na wiele lat przechodzą na własność różnych książąt niemieckich. W latach 1819-1945 lasy ponownie staja się własnością rodziny Hohenlohe. Od 1840 roku datuje się nieprzerwanie trwających lęgów żurawi na stawie Jeleniak.

Według relacji miejscowej ludności na grobli stawu Mikuliny stał młyn wodny, którego właścicielem był Mikuła. Młyn został zlikwidowany na początku XX wieku. Nazwa drugiego stawu – Jeleniak – wywodzi się od często zbierających się tu jeleni w tym na rykowiska.

Do 1957 roku stawy były hodowlanymi. Rytm pracy rybaków w niczym nie zakłócał spokoju gnieżdżących się żurawi. Obecnie zaniechanie gospodarki rybackiej spowodowało zarastanie stawów, zabagnienie terenów sąsiednich oraz zmiany w szacie roślinnej.

Florę ocenia się na ponad 200 gatunków, w tym 6 pod całkowita ochroną: 2 odmiany widłaka, 2 odmiany grzebieni, grążel żółty i rosiczkę okrągłolistną.

Na uwagę zasługują występujące tu rośliny owadożerne: rosiczka okrągłolistna i trzy gatunki wodno-torfiastych pływaczy: pływacz zachodni, drobny i średni.

Niewielkie fragmenty niezarośniętych powierzchni stawów pokrywają rośliny pływające należące do zespołu „lilii wodnych”.

Jednak największą powierzchnie zarastających stawów zajmują szuwary właściwe, trzcinowe i szuwar pałki szerokolistnej i wąskolistnej.

Na obrzeżach rezerwatu występuje głównie suboceaniczny, świeży bór sosnowy.

Faunę – główny cel ochrony – stanowi żuraw, którego stanowiska lęgowe istnieją tu nieprzerwanie od ponad 170 lat. Na terenie rezerwatu bytują również bączek, perkozek, myszołów, puszczyk, sikory oraz bardzo licznie kaczki i rzadki bocian czarny.

Spośród ssaków, na szczególna uwagę zasługuje jeleń, mający tu swą legendarna już ostoję, złożoną z około 40 osobników. występują także dziki, zimnowodne gryzonie: karczownik i piżmak.

Źródło: peuk.fiiz.pl