Rezerwat przyrody "Góra Grojec"

Rezerwat leśny Góra Grójec został utworzony 31 października 1996 roku (Monitor Polski 1996 r. nr 67, poz. 634). Leży na wysokości 365 m n.p.m. w widłach źródłowych odcinków rzeki Psarki wpadającej do Małej Panwi która z kolei wpada do Odry. Obejmuje obszar 17,5 ha.

Rezerwat położony jest we wsi Psary w gminie Woźniki.

Nazwę wziął od Góry Grójec, która jest izolowanym wzgórzem wapiennym.

Przedmiotem i celem ochrony jest zachowanie wielogatunkowego lasu mieszanego, z udziałem jaworów, buków i jodeł porastających Górę Grójec.

Florę Rezerwatu ocenia się na 135 gatunków, wśród nich wiele pod ścisłą i częściową ochroną jak: wawrzynek wilcze łyko, bluszcz, lilia złoto głów, kruszczyk rdzawoczerwony oraz sromotnik bezwstydny.

Interesującą grupę gatunków górskich reprezentują tu zaproć górska, kokoryczka, bez koralowy.

Drzewostan obejmuje 5 podstawowych gatunków lasotwórczych: klon jawor, dąb, grab, buk, świerk, lipa drobno i szerokolistna, dąb czerwony, jodła. Wiele z nich osiąga wymiary pomnikowe.

Z kart historii i legendy wyłania się interesujący obraz tego obszaru. Góra Grojec leży około 2 km na zachód od miejscowości Lubsza (pierwsza wzmianka z 1316 r.), w której żył Józef Lompa. To znana postać nauczyciela, poety i działacza społecznego. W ogrodzie dawnej szkoły rosła „Grusza Lompy”. Była pomnikiem przyrody bowiem w roku 1993 jej suchy pień w obwodzie miał 354 cm. W zbiorach Lompy znaleziono legendę o Górze Grojec. Około XII wieku na szczycie góry istniał okazały, drewniany zamek, spalony przez Tatarów. Po zamku zostały tylko piwnice i lochy, prowadzące do Lubszy oraz nazwa „zapadnięty zamek”. Do początku XX wieku na Górze Grojec istniały kamieniołomy, z których wydobywano tzw. „grojcoki” do wyrobu kamieni młyńskich.

Źródło: peuk.fiiz.pl