Kościół pw. św. Małgorzaty w Raciborowicach
A-17 z dnia 10 kwietnia 1968
Kościół św. Małgorzaty – gotycki kościół murowany znajdujący się w Raciborowicach, w gminie Michałowice, w powiecie krakowskim.
Kościół został wzniesiony w latach 1460–1476 z fundacji Jana Długosza w tzw. „stylu długoszowym”. Kościół jest budowlą jednonawową z prezbiterium zakończonym prostokątnie, nakrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Prostokątna nawa kryta jest stropem. Bogate jest wyposażenie w detal kamieniarski. Do najbardziej charakterystycznych motywów należą ostrołukowe portale uskokowo-schodowate i liczne kartusze z herbem Wieniawa (głowa żubra) Jana Długosza. Na zwornikach sklepiennych prezbiterium oprócz herbu Wieniawa, znajduje się również herb Kapituły Krakowskiej – trzy korony. Wystroju dopełnia płaskorzeźbiona tablica erekcyjna z reliefem patronki kościoła – św. Małgorzaty wraz z inskrypcją (1476) i herbami.
We wnętrzu wyróżnia się Ołtarz Główny w stylu barokowym i krucyfiksem z 1440 roku, znajdujący się w ołtarzu bocznym obraz Matki Boskiej Śnieżnej z Dzieciątkiem pochodzący z 1526 roku, renesansowa płyta nagrobna ks. Walentego Brzostowskiego (zm. 1586) i trzy epitafia: dwa renesansowe z XVI wieku – Mikołaja i Jana Rajskich i Anny z Lipia Linkowej oraz jedno klasyczne Jerzego Dubieckiego z 1767 roku. W nawie głównej na północnej ścianie w 1963 r. odkryto renesansową polichromię.
Z tutejszą świątynią związany był Jan Długosz – fundator kościoła i pierwszy proboszcz parafii Raciborowickiej oraz Karol Wojtyła, który spędził tutaj kilka miesięcy jako kleryk.
Obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Krakowie.
Źródło: wikipedia.pl
