Dworzec kolejowy w Redzie
Reda – węzłowa stacja kolejowa w Redzie, leżąca na linii Gdańsk Główny – Stargard.
Obsługuje połączenia trójmiejskiej SKM, a także międzymiastowe w obrębie północno-zachodniej części województwa pomorskiego oraz do Władysławowa i Helu.
Stacja znajduje się w Redzie (niewielki fragment znajduje się na terenie Rumi), w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim. Jej większa część przebiega między ciągami ulic Gdańskiej i Leśnej. Odległość taryfowa do stacji Gdynia Główna wynosi 14 km, a do Gdańska Głównego 35 km.
Linie kolejowe
Na stacji zbiegają się dwie linie kolejowe – nr 202 oraz nr 213.
Większym znaczeniem wyróżnia się linia kolejowa nr 202 (zwana również Magistralą Nadbałtycką), wykorzystywana intensywnie w ruchu pasażerskim oraz w ruchu towarowym. Stanowi ona trzon zarówno pasażerskich, jak i towarowych przewozów kolejowych w Trójmieście (na odcinku Gdańsk Śródmieście – Rumia, uzupełniona linią nr 250 zarządzaną przez PKP SKM w Trójmieście). Linia ta jest zelektryfikowana oraz – z powodu braku wydzielonych torów dla ruchu aglomeracyjnego – bardzo obciążona ruchem pociągów SKM na odcinku Rumia – Wejherowo.
Linia kolejowa nr 213, mająca swój punkt początkowy w Redzie, łączy aglomerację trójmiejską ze znanymi miastami nadmorskimi – Puckiem, Władysławowem, Jastarnią, Helem oraz wszystkimi kurortami położonymi na terenie Półwyspu Helskiego. Z tego powodu jej znaczenie wzrasta w czasie sezonu letniego, kiedy jej możliwości przepustowe są całkowicie wykorzystywane. Pociągi pospieszne i ekspresowe, które ze względu na brak elektryfikacji prowadzone są lokomotywami spalinowymi, kursują tą linią wyłącznie w sezonie wakacyjnym. Linia na całej długości jest jednotorowa i niezelektryfikowana, przez co prowadzenie na niej ruchu w letnim szczycie przewozowym jest znacznie utrudnione (konieczność mijania pociągów na stacjach, a w konsekwencji ich wydłużony czas przejazdu oraz napięty rozkład jazdy). Ruch towarowy ma marginalne znaczenie.
Ruch kolejowy
Stacja Reda jest obsługiwana przez PKP SKM w Trójmieście oraz POLREGIO. Połączenia mają znaczenie aglomeracyjne oraz regionalne. Najbardziej odległe relacje sięgają stacji takich jak Słupsk, Bydgoszcz Główna czy Elbląg. Przez stację przejeżdżają pociągi dalekobieżne m.in. przewoźnika PKP Intercity, jednak postój handlowy na stacji nie jest uwzględniony w rozkładzie jazdy. W dni robocze stacja obsługuje około 175 pociągów. W godzinach szczytu pociągi aglomeracyjne SKM kursują co około 10 minut.
Źródło: wikipedia.pl
Stację kolejową w Redzie zaplanowano w ramach budowy kolei żelaznej na trasie Koszalin – Gdańsk, zwanej pomorską, z połączeniem do Szczecina i Berlina oraz Królewca. Inwestorem poprowadzenia ciągu transportowego było Towarzystwo Kolejowe Berlin – Szczecin, którego akcjonariusze, zachęceni przez samorządy, podjęli stosowną decyzję. Było to olbrzymie przedsięwzięcie, angażujące ogromne kapitały i zespoły ludzi. Samorządy powiatowe i gminne z reguły bardzo mocno zaangażowały się w realizację tego projektu. Sejmik wejherowski przystąpił doń już w 1865 r., a rok później podjął uchwałę o bezpłatnym przekazaniu gruntów na rzecz kolei. W praktyce oznaczało to zobowiązanie powiatu do wykupu działek z rąk prywatnych. Właściciele przejętych pod kolej działek ziemi z Redy i okolicy, w tym parafia w Redzie, otrzymali dzięki tej budowie niespodziewany przypływ gotówki. Spore znaczenie ułatwiające przygotowanie budowy miał fakt przynależności części potrzebnych gruntów do lasów państwowych, w tym związanego z Redą nadleśnictwa Piekiełko.
Dzięki kolei nastąpiło zbliżenie Redy do powiatowego Wejherowa i wojewódzkiego Gdańska (rejencyjno - prowincjonalnej stolicy). Stała się ona dla mieszkańców wsi oknem na wielki świat oraz otworzyła rynki zbytu, zaopatrzenia i zagłębia pracy. Pierwotnie zlokalizowano tu niewielki posterunek, którego podstawowym zadaniem było krzyżowanie pociągów oraz obsługa miejscowej ludności. Rozbudowa stacji nastąpiła wraz otwarciem linii kolejowej do Pucka w 1898 roku. Rozbudowano wówczas układ torowy, a w 1910 r. wybudowano istniejący do dziś budynek dworcowy. Na stacji powstały specjalne pomosty służące do załadunku torfu, gdyż w okolicy prowadzono wówczas jego wydobycie na dużą skalę. Reda stała się w tym czasie dużą stacją załadunkową materiału opałowego w starostwie puckim.
W XX – leciu międzywojennym Reda, będąc ważnym punktem tranzytowym, uczestniczyła w większych inwestycjach komunikacyjnych powiatu morskiego. Zwiększono wówczas liczbę połączeń kolejowych, łączących Redę z Gdynią (i dalej z Polską oraz Gdańskiem), a także z Puckiem i Wejherowem.
Po II wojnie światowej rozwój powiązań komunikacyjnych był ważnym czynnikiem miastotwórczym. Pod koniec 1949 roku zakończono budowę drugiego toru z Chyloni do Redy, a w 1957 pociągnięto drugi tor wraz z siecią trakcyjną z Redy do Wejherowa. Uruchomienie dogodnych połączeń spowodowało wówczas gwałtowny rozwój miejscowości i ściśle powiązało ją (a także Rumię i Wejherowo) z aglomeracją trójmiejską. W 1961 roku, na 4769 mieszkańców, do pracy w Gdyni i Gdańsku dojeżdżało ponad 700. W październiku 1969 nastąpiła zmiana napięcia w sieci trakcyjnej – z 800 V na 3 kV.
Źródło: wikipedia.pl
