Elektrownia Bełchatów

PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. – Oddział Elektrownia Bełchatów – największa na świecie elektrownia węglowa wytwarzająca energię elektryczną z węgla brunatnego oraz największy w Unii Europejskiej zakład emitujący dwutlenek węgla. Produkuje około 20% energii elektrycznej w Polsce i jest fundamentem bezpieczeństwa energetycznego.

Położona jest na terenie gminy Kleszczów w powiecie bełchatowskim w województwie łódzkim w miejscowości Rogowiec. W latach 2003–2007 Elektrownia Bełchatów wchodziła w skład holdingu BOT SA. Obecnie jest oddziałem spółki PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna SA będącej częścią PGE Polskiej Grupy Energetycznej SA.

Dane techniczne
W Elektrowni Bełchatów eksploatowanych jest 12 bloków energetycznych zlokalizowanych w dwóch budynkach kotłowni i hali maszynowni:

• 11 bloków energetycznych o mocy 370–390 MW każdy, oddanych do użytku w latach 1981–1988, w których podstawowymi urządzeniami są: kotły parowe BB-1150, turbiny 18K370 i generatory GTHW360 oraz
• 1 blok energetyczny o mocy 858 MW, oddany do użytku w październiku 2011, w którym podstawowymi urządzeniami są: kocioł typu BB-2400, turbina parowa typu STF-100 i generator 50WT25E-138.

Łączna moc maksymalna elektrowni wynosi 5102 MW.

Moc z bloków 2–12 jest wyprowadzona do Stacji Elektroenergetycznej 400/220 kV „Rogowiec” (5,4 km na północ od elektrowni).

Natomiast z bloku nr 14 – 858 MW wyprowadzona jest z elektrowni do krajowego systemu elektroenergetycznego poprzez dwa równolegle pracujące transformatory blokowe każdy o mocy 700 MVA i napięciu 27/400 kV, stację przyblokową 400 kV oraz jednotorową linię blokową 400 kV o długości 42,5 km do Stacji Elektroenergetycznej 400/110 kV „Trębaczew” (1,7 km na północny zachód od wsi Trębaczew) powiat pajęczański.

Roczna produkcja energii wynosi przeciętnie 27–28 TWh, co stanowi ponad 20% produkcji krajowej.

Węgiel pozyskiwany jest z pobliskiej Kopalni Węgla Brunatnego Bełchatów do elektrowni transportowany jest za pomocą przenośników taśmowych.

W II połowie 2019 roku z eksploatacji wycofany został najstarszy blok elektrowni – blok nr 1.

Rozbudowa
W 2011 uruchomiony został nowy blok energetyczny nr 14, którego moc znamionowa wynosi 858 MW. W swojej konstrukcji blok wyróżnia się brakiem komina – spaliny kierowane są po oczyszczeniu w instalacjach odsiarczania do chłodni kominowej. Na rozwój technologii tzw. „czystego węgla” w postaci instalacji CCS (ang. Carbon Capture and Storage) elektrowni przyznano w 2009 180 mln € z funduszy UE. Ze względu na nieopłacalność technologii CCS, władze spółki wycofały się z realizacji projektu.

Wpływ na środowisko i na zdrowie publiczne
Pod względem bezwzględnej emisji dwutlenku węgla Bełchatów zajmuje pierwsze miejsce na liście najbardziej szkodliwych emitentów w Unii Europejskiej (Raport Europe’s Dirty 30 z lipca 2014). W 2013 skumulowana roczna emisja CO2 wyniosła 37,18 mln ton (wzrost o 23,5% w stosunku do 2006, w którym emisja wynosiła 30,1 mln ton CO2). W raporcie z 2007 Bełchatów został również uznany za elektrownię emitującą największe po Elektrowni Turów względne (w przeliczeniu na produkcję energii elektrycznej) ilości gazów cieplarnianych do atmosfery w Polsce – 1090 kg CO2/MWh.

Zaawansowane systemy oczyszczania spalin pozwoliły na znaczną redukcję wytwarzanych zanieczyszczeń. W 2012 wielkość emisji względnej dla bloków 1–12 kształtowała się na następujących poziomach:

• CO2 – 1080 kg/MWh,
• SO2 – 2,839 kg/MWh,
• NOx – 1,346 kg/MWh,
• CO (czad) – 0,332 kg/MWh,
• pył – 0,044 kg/MWh.

W 2015 roku Elektrownia Bełchatów była obiektem budowlanym emitującym najwięcej w UE dwutlenku węgla (37 mln ton), tlenków azotu (34 mln kg) oraz tlenków siarki (75 mln kg).

Źródło: wikipedia.pl