Drewniany kościół pw. Matki Bożej Różańcowej i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rybniku-Wielopolu
A/560/66 z 05.02.1966
Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rybniku-Wielopolu jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem należącej do dekanatu golejowskiego położonego na terenie archidiecezji katowickiej. Parafia ta została erygowana w 1977 r.
Znajdujący się na Szlaku Architektury Drewnianej wielopolski kościół jest obecnie najstarszym na ziemi rybnickiej zabytkiem budownictwa drewnianego i dzięki najstarszej zachowanej polichromii patronowej w województwie śląskim ma szczególną wartość dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego. Powstał on z fundacji Stanisława Dąbrówki w 1534 r. w Gierałtowicach. Zbudowano go w konstrukcji zrębowej na planie dwudzielnym obejmującym trójbocznie zamknięte prezbiterium (orientowane) z przybudowaną zakrystią i szerszą nawą. Świątynia, podobnie jak wiele innych obiektów drewnianego budownictwa sakralnego, otoczona jest sobotami. W 1844 r. cieśla Mateusz Pindur z Chudowa dobudował do kwadratowej nawy wieżę o konstrukcji słupowej na wzór starych dzwonnic. Do wnętrza świątyni prowadzą dwa wejścia – czołowe od strony więzy z drzwiami ozdobionymi gotyckimi okuciami i boczne od strony nawy, poprzedzone małą kruchtą zbudowaną na słup. Prezbiterium i nawa pokryte są oddzielnymi dachami siodłowymi pobitymi gontem. Nad wyższym dachem nawy wyrasta smukła, ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę.
Kościół był odnawiany w XVII i remontowany w XX w. W czasie tego remontu odkryto niezwykle cenną polichromię patronową z ok. 1534 r. wykonaną na deskowanym stropie. Wśród różnorodnych motywów polichromii występują: orły piastowskie w tarczach gotyckich, a także postać patronki świątyni.
W tylnej części nawy znajduje się chór muzyczny wsparty na czterech słupach, mieszczący współczesne organy elektroniczne. Wnętrze pozbawione jest obecnie dawnego, zabytkowego wyposażenia, do którego należały m.in. zabytkowe ołtarze, ambona i unikatowe ławki renesansowe z „wyciągami”.
Z uwagi na swoją ciekawą historię, a także zabytkowy charakter, wielopolski kościółek pw. Matki Bożej Różańcowej i św. Katarzyny Aleksandryjskiej jest obiektem, który obowiązkowo należy odwiedzić zwiedzając Rybnik.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Pierwsze wzmianki o Wielopolu pochodzą z 1311 r. Początkiem wszelkiej działalności i życia religijnego w Wielopolu była przydrożna kapliczka Matki Bożej Różańcowej, która została zbudowana pod koniec XVIII w. Ona właśnie, chociaż bardzo mała, stała się głównym miejscem kultu religijnego w dzielnicy. W niej zaczęto bowiem odprawiać regularnie w niedziele i święta msze św. W 1975 r. uzyskano zezwolenie na przeniesienie z Gierałtowic do Wielopola zabytkowego kościoła drewnianego pw. św. Katarzyny. W rok później w Wielopolu erygowana została stacja duszpasterska, a nowy kościół został poświęcony przez biskupa katowickiego ks. Herberta Bednorza. Parafia pw. Matki Bożej Różańcowej i św. Katarzyny Aleksandryjskiej została ustanowiona 27 lutego 1977 r. Jej wezwanie stanowi połączenie wezwań przydrożnej kapliczki istniejącej w Wielopolu od XVIII w. oraz drewnianego kościółka, który stał się świątynią parafialną.
Źródło: peuk.fiiz.pl
