Filharmonia Rybnicka im. Braci Szafranków w Rybniku
Rybnicka Filharmonia, której powstanie zawdzięczamy braciom Szafrankom, funkcjonuje oficjalnie od 1960 r., ale jej historia sięga znacznie wcześniejszych czasów. Przez wiele lat rybnicka orkiestra była ostoją polskości, później natomiast stała się typową instytucją muzyczną.
Filharmonia wykonuje rocznie kilka koncertów, najczęściej w Rybnickim Centrum Kultury zwanym także Teatrem Ziemi Rybnickiej. Gościnnie koncertuje również w innych miejscach, zwłaszcza w rybnickich kościołach. Okazjonalnie zdarzają się również występy poza Rybnikiem. Raz w roku filharmonia organizuje tzw. koncert szkolny, na którym u boku doświadczonych muzyków występują najzdolniejsi uczniowie rybnickiej Państwowej Szkoły Muzycznej. To celowe nawiązanie do tradycji rybnickiej orkiestry, której historia wyraźnie splata się z historią Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Rybniku.
Filharmonia Rybnicka stara się utrzymać wyraźny związek z miastem i mieszkającymi tutaj muzykami. Zwykle występuje ok. czterdziestu muzyków. Zespół nie jest stały i zależy od charakteru wykonywanego utworu.
Na stałe do kalendarza rybnickich imprez wpisane są organizowane corocznie z okazji liturgicznego wspomnienia patronki muzyki kościelnej – św. Cecylii – Dni Cecyliańskie, na które składają się cykle prezentacji muzyki chóralnej.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia Filharmonii Rybnickiej jest związana z działalnością braci Szafranków. Jednak zanim oni się pojawili na tutejszej ziemi, w regionie działało już wiele chórów, które w czasach rozbiorów pełniły rolę ostoi polskości. W okresie międzywojennym, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w 1933 r. w Rybniku bracia Szafrankowie założyli Szkołę Muzyczną. Jej podstawowym celem było torowanie drogi muzycznym talentom, kształcenie profesjonalnych muzyków, jak również potencjalnych odbiorców sztuki muzycznej. Już w rok po jej otwarciu, swoją działalność rozpoczęła Rybnicka Orkiestra Symfoniczna, z którą wystąpiła wówczas 5-letnia Lidia Grychtołówna.
Po II wojnie światowej swoją działalność rozpoczęła zaś orkiestra symfoniczna szkoły muzycznej, która składała się z pedagogów, wychowanków i zdolniejszych uczniów. Jednak ze względu na dużą płynność składu orkiestry, nie można było grać trudnych muzycznie utworów. Koncerty orkiestry odbywały się w bardzo różnych miejscach, nie posiadała ona bowiem swojej stałej siedziby. Pod koniec lat 50. bracia Szafrankowie zaczęli czynić starania, aby stworzyć zespół symfoniczny ze stałymi członkami, czyli z kompletną obsadą instrumentalną, taki, który stałby się wizytówką nie tylko Rybnika, ale i całego regionu. Problem tkwił jednak w znalezieniu sponsora i miejsca na próby dla orkiestry symfonicznej. Inicjatorom przyszła z pomocą dyrekcja ówczesnego Rybnickiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego, która podjęła decyzję o utworzeniu orkiestry symfonicznej. Wsparcia finansowego udzieliły wówczas zarządy i samorządy kopalń rybnicko-wodzisławskich.
W ten sposób w 1960 r. powstała Filharmonia Rybnickiego Okręgu Węglowego, która funkcjonowała do 1995 r. Decyzję o jej rozwiązaniu podjął ówczesny prezydent Rybnika Józef Makosz z uwagi na wysokie koszty jej utrzymania. Dzięki staraniom Rybnickiego Towarzystwa Muzycznego im. Braci Szafranków oraz nowych władz miasta udało się jednak reaktywować działalność filharmonii. Jej nowym dyrektorem został Rybniczanin, muzyk Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia – Antoni Smołka. Inauguracyjny koncert zorganizowany w rybnickiej katedrze odbył się w listopadzie 1999 r. i zgromadził wielką publiczność. Od tamtego czasu popularność Filharmonii Rybnickiej z roku na rok rośnie, a jej koncerty przyciągają coraz większą publiczność.
Źródło: peuk.fiiz.pl
