MRU - Panzerwerk 865 (Pz.W. 865)
Panzerwerk 865 (Pz.W. 865) był największym i najważniejszym obiektem wchodzącym w skład Grupy Warownej "Ludendorff". Zlokalizowany na szczycie Lisiej Góry, pełnił funkcję zarówno punktu dowodzenia, jak i zaplecza dla całej grupy. Pz.W. 865 był dwukondygnacyjnym schronem o dużej wytrzymałości. Posiadał jedną, sześciostrzelnicową kopułę pancerną, która zapewniała szeroki sektor ostrzału. Wewnątrz schronu znajdowały się pomieszczenia mieszkalne dla załogi, magazyny amunicji oraz pomieszczenia techniczne.
Świadectwo historii
Pz.W. 865 jest jednym z nielicznych obiektów MRU, które brały bezpośredni udział w walkach. Po wojnie, podobnie jak inne obiekty grupy, został wysadzony w powietrze. Mimo zniszczeń, pozostałości schronu nadal robią wrażenie i świadczą o skali niemieckich inwestycji w fortyfikacje.
Dlaczego warto odwiedzić Pz.W. 865?
- Centralne położenie w grupie: Był to najważniejszy obiekt całej grupy warownej.
- Solidna konstrukcja: Świadczy o zaawansowaniu niemieckiej inżynierii wojskowej.
- Historia: Obiekt był świadkiem burzliwych wydarzeń II wojny światowej.
- Możliwość eksploracji: Ruiny schronu zachęcają do odkrywania tajemnic tego miejsca.
Zwiedzanie Pz.W. 865 to niezapomniana przygoda dla miłośników historii i militariów. To okazja, aby zobaczyć na własne oczy, jak wyglądały fortyfikacje, które miały bronić III Rzeszy.
Uwaga: Ze względu na stan techniczny obiektu, zwiedzanie go może wiązać się z pewnym ryzykiem. Należy zachować wszelkie środki ostrożności.
Pierwszym etapem budowy Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego było wzniesienie fortyfikacji Linii Niesłysz-Obra (1934-1936). Linia ta obejmowała 23 schrony bojowe rozmieszczone na odcinku 80 km. Jeden z ważniejszych ulokowano na „Lisiej Górze", w zakolu rzeki Obra. Zbudowano go w latach 1935-36 t otrzymał wówczas numer 522, zmieniony później na 865.
Był to największy ze schronów LNO, ponadto wyróżniał go szyb komunikacyjny prowadzący do podziemi oraz dodatkowe wyjście w ścianie tylnej. Elementy te wskazują na plan kontynuowania budowy, lecz wykonano tylko podziemne chodniki. Powiększenie naziemnej części schronu, prawdopodobnie o stanowisko dla armaty przeciwpancernej, nie zostało zrealizowane.
Schron ma wymiary 35 x 19 m oraz ściany i stropy grubości 1,50 m. Był uzbrojony w dwa karabiny maszynowe typu MG 34, umieszczone w 6-strzelnicowej kopule pancernej typu 20P7 oraz dwa karabiny maszynowe typu MG 08 broniące wejść i zapola, które osłonięte były płytami pancernymi typu 10P7.
Panzerwerk 865 to jeden z nielicznych schronów MRU, który brał udział w walkach w 1945 roku. Nosi też ślady doświadczeń artyleryjskich, a po wojnie został wysadzony. Dobrze zachowane są tylko izby dla załogi oraz kuchnia i maszynownia.
Źródło: Tablica informacyjna przy obiekcie.
