Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Studzionce
529/65 z 07.02.1966






Kościół powstał w XIX w. Jest to budowla o cechach późnoklasycystycznych, zbudowana na planie prostokąta, murowana z cegły i otynkowana. Świątynia jest orientowana. Na wieży wybudowanej w 1924 r. umieszczone są 4 dzwony.
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która położona jest na terenie dekanatu pawłowickiego należącego do archidiecezji katowickiej.
Późnoklasycystyczny kościół jest trzecią z kolei świątynią parafialną w Studzionce, ale pierwszą murowaną, z cegły, otynkowaną. Wzniesiono go na planie prostokąta jako budowlę orientowaną. Z jej korpusu głównego wyodrębniają się nieco: wieża, prezbiterium i niska boczna dobudówka. Wieża znajduje się od zachodu, zakończona jest baniastym hełmem z tzw. latarnią. Umieszczone są w niej cztery dzwony. Kościół pokrywa dach siodłowy kryty dachówką.
Centralne miejsce wewnątrz świątyni zajmuje ołtarz główny, w którego centralnej części umieszczony został oryginalny witraż ukazujący Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny oraz cenny krucyfiks z XVIII w. ku czci św. Jana. Ponadto w kościele znajdują się dwa ołtarze boczne, w tym ołtarz Serca Jezusowego, w którym są złożone relikwiarze ze świętym Ojcem Pio i błogosławionym ks. Jerzym Popiełuszko.
Na przyległym do kościoła cmentarzu znajduje się m.in. grób poległego w 1919 r. powstańca śląskiego Józefa Malorna oraz zbiorowa mogiła osiemnastu więźniów oświęcimskich pomordowanych w Studzionce przez niemieckich konwojentów w czasie pieszej ewakuacji obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau w styczniu 1945 r.
Na zewnątrz północnego ogrodzenia kościoła zachowały się dwa kamienne krzyże pokutne, jedyne tego rodzaju na ziemi pszczyńskiej.
W Domu Parafialnym przy kościele znajduje się Izba Pamięci poświęcona tutejszemu proboszczowi w latach 1922–1940 – ks. Franciszkowi Długoszowi, który sprzeciwiając się okupantowi niemieckiemu odprawiał tutaj msze św. w języku polskim, za co został uwięziony w obozie koncentracyjnym w Dachau i tam też zmarł w 1940 r.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Studzionka, podobnie jak wiele wsi na terenie ziemi pszczyńskiej, zostało prawdopodobnie lokowana na prawie niemieckim w XIII w. Pierwszy o niej zapis pojawił się w Liber Beneficiorum Epistopatius Vratislaviensis (Księdze Uposażeń Biskupa Wrocławskiego) z 1305 r. Wówczas nosiła ona nazwę Stuczonka. Z kolei kościół parafialny istniał tutaj już na pewno w 1326 r., jako że właśnie w tym roku w spisie świętopietrza pojawiła się informacja o tutejszym proboszczu – Janie von Studna. Pierwotny kościół służył wiernym do 1479 r., kiedy to w jego miejscu wzniesiono nowy, nadając mu jednocześnie wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Z uwagi na fakt, iż w XVI w. tereny ziemi pszczyńskiej znalazły się po silnym wpływem nauki Marcina Lutra, w II połowie XVI w. świątynia została przekształcona w zbór protestancki. Katolicy odzyskali swój kościół ok. 1628 r. XV-wieczny kościół, którego ozdobę stanowiło aż pięć wież, służył celom sakralnym do 1822 r., kiedy to spłonął w pożarze w oktawie Bożego Ciała. Wraz z nim spłonęło niestety zabytkowe wyposażenie. Pięć lat później, w 1827 r. przystąpiono więc do budowy nowej, tym razem już murowanej świątyni. Jej poświecenie miało miejsce 31 sierpnia 1834 r. W 1924 r. do korpusu kościoła dobudowana została okazała wieża. Na początku lat 80. zabezpieczono strop nawy głównej, zakrywając strop gipsowy imitacją stropu drewnianego.
Źródło: peuk.fiiz.pl