Pomnik Dobrego Maharadży w Warszawie
Pomnik Dobrego Maharadży odsłonięty 31 października 2014 na Skwerze Dobrego Maharadży, u zbiegu ulic Białobrzeskiej i Opaczewskiej.
Projekt pomnika w formie małej architektury z napisami w językach polskim, angielskim i hindi rozłożonymi na trzech ściankach powstał we współpracy Zarządu Dzielnicy Ochota z Radą Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Źródło: edukacja.warszawa.pl
Maharadża Jam Saheb zwany w Polsce Dobrym Maharadżą, o naszym kraju usłyszał pierwszy raz w latach 20. XX w., kiedy podczas pobytu w Szwajcarii spotkał Ignacego Paderewskiego, później, jako hinduski delegat w gabinecie wojennym Wielkiej Brytanii poznał generała Władysława Sikorskiego. W 1942 r. w indyjskim stanie Gujarat, w Balachadi koło Jamnagaru, niedaleko letniej rezydencji maharadży, powstało duże osiedle mieszkaniowe i Jam Saheb nakłonił Izbę Książąt Indyjskich, aby przyjęła na siebie dobrowolne zobowiązanie udzielenia tam schronienia ok. tysiącu polskich dzieci do końca II Wojny Światowej. Nie tylko sam głównie ten pobyt finansował, ale i regularnie bywał wśród mieszkających tam dzieci, bawił się z nimi, zachwycał inscenizacjami teatralnymi, kibicował w zawodach sportowych, przynosił słodycze, czasem zapraszał do swego pałacu.
„...Głęboko wzruszony i przejęty cierpieniami polskiego Narodu, a szczególnie losem tych, których dzieciństwo upływa w tragicznych warunkach najokropniejszej z wojen, pragnąłem w jakiś sposób przyczynić się do polepszenia ich losu. Zaofiarowałem im gościnę na ziemiach położonych z dala od zawieruchy wojennej. Może tam, w pięknych górach nad brzegami morza, dzieci będą mogły powrócić do zdrowia, może uda im się zapomnieć o wszystkim co przeszły i nabrać sił do przyszłej pracy jako obywatele wolnego już kraju..."
Kiedy w 1946 r. dzieci opuszczały osiedle i wracały do kraju, ze smutkiem i łzami w oczach żegnał je na dworcu. Do dziś wielu wspomina go z wdzięcznością.
Po zakończeniu II wojny światowej Indie zaczęły zmierzać ku niepodległości. Maharadża nadal był zaangażowany w działalność polityczną i propaństwową. Gdy 15 sierpnia 1947 r. proklamowano niepodległość Indii, jako jeden z pierwszych władców ogłosił włączenie swojego księstwa w ich obręb. Długo był dyplomatą i przedstawicielem nowo powstałego państwa w ONZ. Zmarł 3 lutego 1966 r., do śmierci zachowując tytuł maharadży.
W grudniu 2011 roku prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go pośmiertnie Orderem Zasług Rzeczpospolitej Polskiej. Jego imię nosi I SLO Bednarska.
Źródło: edukacja.warszawa.pl
