Kościół pw. św. Mikołaja w Wilkowiecku

Parafia w Wilkowiecku została utworzona poprzez jej wydzielenie z parafii w Kłobucku w poł. XIV w. Leżała ona wówczas na rubieżach ówczesnej diecezji krakowskiej graniczącej z archidiecezją gnieźnieńską. W okresie reformacji, na skutek zamieszek religijnych, w parafii nie było proboszcza, a kościół służył innowiercom. Katolicy odzyskali swoją świątynią już pod koniec XVI w. W 1908 r. część wsi Rębielice Królewskie (na północ od rzeki Górnianki) została przyłączona do parafii w Dankowie. W części wilkowieckiej Rębielic Królewskich wybudowano w 1890 r. kaplicę pw. św. Rocha i poświęcono ją 6 października 1892 r. Służyła ona jako kościół filialny. W 1891 r. Rębielice Królewskie zostały wyłączone z parafii wilkowieckiej i stały się samodzielną parafią. W 1937 r., w związku z erygowaniem ekspozytury w Opatowie, ks. biskup Teodor Kubina wyłączył północną część tej wioski z parafii Wilkowiecko, do której dotąd należała.

Pierwszy kościół parafialny w Wilkowiecku istniał już na pewno w XV w. i – w zmienionej formie – przetrwał do dnia dzisiejszego. Obecnie istniejąca świątynia powstała w 1931 r. staraniem ks. Mieczysława Zawadzkiego poprzez rozbudowę kościoła pierwotnego. Z tej świątyni zachowało się prezbiterium i kruchta z wieżą, które wkomponowane w bryłę obecnego kościoła, stanowią dzisiaj wschodnie i zachodnie ramiona transeptu. Projektantem tej przebudowy był architekt z Warszawy – Józef Krupa. Świątynia została poświęcona 6 grudnia 1931 r. przez ks. Zygmunta Zawadzkiego, dziekana kłobuckiego i jednocześnie proboszcza parafii w Krzepicach. Prace nad wystrojem jej wnętrza prowadzili kolejni proboszczowie: ks. Franciszek Łojek i ks. Marian Krzyżanowski. Staraniem ks. Władysława Maciąga i ks. Bogdana Kanafy świątynia otrzymała ołtarz główny, zaprojektowany i wykonany przez Aleksandra Małka z Częstochowy. Po jego zamontowaniu, w dniu 29 czerwca 1958 r. miała miejsce uroczysta konsekracja kościoła, której dokonał ks. biskup Stanisław Czajka.

W kolejnych latach prowadzono prace na terenie plebanii, kościoła i jego otoczenia. W 1991 r. dla upamiętnienia IV pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Polski i VI Światowego Dnia Młodzieży w Częstochowie, przy kościele i na cmentarzu wzniesiono metalowe krzyże. W 1992 r. wykonano nowy wystrój prezbiterium: ołtarz „soborowy”, chrzcielnicę i ambonkę. W Boże Ciało, 18 czerwca 1992 r., podczas kanonicznej wizytacji parafii, ks. biskup Miłosław Jan Kołodziejczyk poświęcił nowe wyposażenie kościoła oraz złożył w ołtarzu relikwie świętych Męczenników Rzymskich. Z tej okazji zakupiono cztery ornaty gotyckie, kielich mszalny i puszkę komunijną, a ministranci otrzymali strój liturgiczny. W dniu 15 sierpnia 1992 r. ks. Jan Piekarski poświęcił na placu kościelnym figurę Maryi Niepokalanej. W czerwcu 1993 r., z inicjatywy tutejszego proboszcza, głównej ulicy w Wilkowiecku nadano nazwę „Mikołaja z Wilkowiecka”, paulina żyjącego w latach 1524–1601, a pochodzącego z tutejszej parafii, autora pierwszego w języku polskim utworu scenicznego – misterium rezurekcyjnego pt. „Historia o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim...”.

W 1992 r. cmentarz grzebalny założony w 1850 r. (przedtem zmarłych grzebano przy kościele) został wpisany do rejestru zabytków. Za ks. Marka Czerneckiego otynkowano zewnętrzne mury wieży kościelnej. Staraniem aktualnego proboszcza – ks. Krzysztofa Mońki – zbudowano marmurowy cokół pod figurę Maryi Niepokalanej, wymieniono instalację elektryczną w kościele, otynkowano plebanię i wymieniono w niej okna. Jak widać więc, kolejni wilkowieccy proboszczowie bardzo dbają o swój Dom Boży.  

Źródło: peuk.fiiz.pl