Kamienica Pod Gryfami we Wrocławiu

• 1587 – 1589 najwcześniejsza wzmianka o kamienicy, kiedy to została poddana przebudowie w stylu manieryzmu pod kierunkiem architekta Friedricha Grossa. Wtedy też powstał obecny portal dłuta Gerharda Hendrika.
• XVII w. kolejna przebudowa, podczas której wydzielono sień ze sklepieniem o koszowym przekroju, a w dziedzińcu powstała arkada z toskańską kolumną wspierającą galerię pierwszego piętra. Zaadaptowano poddasze domu na pomieszczenia mieszkalne. Zmodernizowano również fasadę, ozdobiono ją malowidłami olejnymi. Pojawiły się lustra podokienne.
• 1756 r. w wyniku renowacji odnowiono sztukatorską dekorację fasady i na nowo ją pomalowano.
• 1762 – 1764 r. galeria na pierwszym i drugim piętrze otrzymała kutą żelazną balustradę.
• 1825 r. w wyniku przebudowy oszklona została galeria pierwszego piętra, a kuta, ażurowa balustrada została omurowana. Fasada została częściowo zmieniona o detal empirowy.
• 1935 r. w wyniku konserwacji został przywrócony manierystyczny wygląd fasady.
• 1960 r. podczas remontu rozebrano oficyny oraz galerię drugiego piętra. Galerie z pierwszego piętra przekształcono w otwarty taras i przywrócono ażurową, barokową balustradę.

Od ok. 1681 r. budynek należał do spadkobierców Conrada Költscha, od 1761 właścicielem był Ernst Gottfried Stöckel, który w kamienicy prowadził instytucję dobroczynną o nazwie Költzische Fundation założoną w 1681 roku. W XIX wieku właścicielem kamienicy była Issak Guffmann.

Do dziś zachowała się jedynie balustrada z pierwszego piętra z umieszczonym nazwiskiem właściciela (Stöckel), a w polach bocznych liczbami 17 i 64 odnoszącymi się do daty powstania balustrady. W pierwszej dekadzie XX wieku w budynku znajdowała się drukarnia książek Ferdinanda Goldsteina.

Źródło: wikipedia.pl