Mury miejskie we Wrocławiu
![](/data/thumbs/places/5/61/56166/1200x800/zewbramaolawska-xviw-makieta1979_1.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/61/56166/300x300/wroclaw__ul__krainskiego_2021-03-03_foto_nr_09_1.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/61/56166/300x300/bialoskornicza_2_3_wroclaw_01.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/61/56166/300x300/pozostalosci_wiezy_bastionu_kleszczowego__wroclaw.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/61/56166/300x300/wroclaw__bastion_ceglarski_-_fotopolska_eu_127782.jpg)
Mury miejskie Wrocławia – sieć budowli obronnych wokół historycznego centrum Wrocławia, częściowo zachowana do dnia dzisiejszego.
Z historycznych murów miejskich, do XX wieku, w pełni zachowała się tylko jedna baszta obronna; Baszta Niedźwiadka (zniszczona w 75% podczas II wojny światowej, później odbudowana). Zachowały się także resztki kilku bastionów oraz fragment muru w pobliżu arsenału miejskiego. Wszystkie bramy miejskie zostały zniszczone.
Źródło: wikipedia.pl
Mury miejskie zaczęto budować w połowie XIII wieku, po atakach mongolskich. W 1291 roku Henryk V rozpoczął również budowę pierwszej fosy miejskiej.
Miasto szybko się rozwijało i wymagało nowego pierścienia murów, który został zbudowany w latach 1299–1351. Stary, wewnętrzny mur stracił swoje funkcje obronne. Nowe Miasto zostało ufortyfikowane dopiero w XV wieku. W 1526 roku rozpoczęto budowę nowych fortyfikacji obejmujących Nowe Miasto i dotychczasowe przedmieścia mikołajskie, świdnickie i oławskie – z osadą tkaczy walońskich. Nowy obręb murów ukończono w 1594 roku. Po zdobyciu miasta przez wojska francuskie dowodzone przez Hieronima Bonaparte w 1807 r. na rozkaz okupanta rozpoczęto rozbiórkę fortyfikacji.
Źródło: wikipedia.pl