Głaz upamiętniajacy sosnę Gałczyńskiego w Zdrużnie

1. W 1923 r. leśnicy sadzą nowy drzewostan.
2. Z drzewostanu wyciętego w latach 1920-22 pozostaje 1 sosna przy drodze leśnej łączącej miejscowość Krzyże ze stacją kolejową w Karwicy, ponad 2 km od leśniczówki Pranie.
3. Szczególnie upodobał ją sobie K.I. Gałczyński, który w latach 1950 - 53 chętnie odpoczywał z rodziną u leśniczego Stanisława Popowskiego i podziwiał uroki lasów gospodarczych Puszczy Piskiej.
4. W sąsiedztwie sosny rósł las, posadzony przez leśników w 1923 r. Zatem gdy miejsce to odwiedzał K.I. Gałczyński, drzewostan liczył 27-30 lat.
5. W 1972 r. powołano rezerwat przyrody "Jezioro Nidzkie" (ze strefą ciszy), a leśniczówka Pranie znajduje się w jego obszarze.
6. W 1980 roku utworzono Muzeum Leśniczówka Pranie. Przez pewien okres prowadziła je córka poety - Kira Gałczyńska, nadając temu miejscu niekomercyjny i wyjątkowy charakter.
7. W 1983 roku, ulubione drzewo Gałczyńskiego uschło. Z racji tego, że rosło przy uczęszczanej drodze do stacji Karwica, zostało ze względów bezpieczeństwa usunięte.
8. W 2003 r. leśnicy ustawili pamiątkowy kamień symbolizujący wspomnianą sosnę. Celem tego przedsięwzięcia było zmniejszenie presji turystów na chroniony obszar rezerwatu oraz upamiętnienie nazw zwyczajowych w tych okolicach. Do kamienia poprowadzono i oznakowano ścieżkę spacerową.
9. W 2020 r. od strony wschodniej kamienia, w lesie gospodarczym, ponad 2 km od muzeum w Praniu wykonany został zrąb - zgodnie z Planem Urządzenia Lasu w celu odnowienia nowego pokolenia lasu (podobnie, jak miało to miejsce w 1923 r.) oraz dostosowania składu gatunkowego do warunków siedliskowych. Pozostawiono także kępę starodrzewu w miejscu, w którym będzie bardziej odporna na różne czynniki.
10. Na etapie planowania zabiegu odnowienia drzewostanu brano pod uwagę możliwości:
    pozostawienia otuliny drzew, a tym samym odstąpienie od pomysłu modernizacji terenu wokół kamienia z powodu braku możliwości zapewnienia odpowiedniego bezpieczeństwa (takie drzewa są szczególnie narażone na przewrócenie się na skutek silniejszych podmuchów wiatru);
    przebudowanie otuliny kamienia na długowieczną, złożoną głównie z dębów oraz ustawienie ławeczek, stojaków na rowery, powiększenie i udostępnienie więcej miejsca przy kamieniu, gdzie każdy będzie mógł usiąść i odpocząć; wykorzystanie otwartej przestrzeni umożliwiającej symboliczne posadzenie nowej „Sosny Gałczyńskiego”.

Źródło: maskulinskie.bialystok.lasy.gov.pl