Górka Mieszczańska w Złotoryi

Od XV w. przeprowadzano na wzniesieniu egzekucję. gdy wzniesiono szubienicę, zaczęto stosować nazwę Góra Szubieniczna (Galgenberg). W pierwszych wiekach istnienia szubienicy, górę rzadko porastały drzewa, aby to miejsce straceń widoczne było z daleka. Dopiero w 1803 r. zaczęto gęściejsze nasadzenia, co z czasem miało ją zasłonić. Przystąpiono także do wytyczenia ścieżek spacerowych. Na terenie wzniesienia znajduje się ok. 250-letni dąb szypułkowy o obwodzie 460 cm i wysokości ok 26 m. - jest to pomnik przyrody. 

Wzniesienie to, dawniej pozbawione drzew, było doskonałym stanowiskiem artyleryjskim. Górę Szubieniczną uzyto dwukrotnie do tych celów. Pierwszy raz broniący miasta Rosjanie ustawili baterię dział 26 maja 1813 r. Wywiązała się walka pomiędzy bateriami dział francuskich, a działami rosyjskimi. Rosjanie oddali wzniesienie Francuzom, wycofując się do Rokitnicy. Drugi raz, wraz z przyległym obaszarem, stała się ona ważnym punktem, broniącym dostępu do Złotoryi. Było to podczas bitwy o Złotoryję 23.08.1813 r. 

Po rozebraniu szubienicy w 1810 r. jeszcze kilka lat używano dotychczasowej nazwy aż uznano, że nie pasuje ona do coraz bardziej uroczego zakątka miasta. 24.07.1816 r. nazwano ją Górą Mieszczańską.