Pałac w Biechowie

Barokowy pałac zniszczony pożarem w 1854 r. gruntownie przebudowany w latach 1863-1865, w 1904 r. poddany renowacji i rozbudowie. Obecnie o charakterze neorenesansowym. W latach 60-tych XX wieku siedziba placówki oświatowej, dziś Technikum Żywienia Gospodarstwa Domowego. W sąsiedztwie na wzgórzu neogotycka kaplica, zabudowania gospodarcze i stawy rybne, przylegające do rozległego parku krajobrazowego i lasu.

Zespół pałacowy, neorenesansowy w Biechowie, który od 1658 do 1720 pozostawał w rękach rodziny von Hoditz. Na początku XIX wieku przeszedł na własność rodziny Matuschka. W latach 1856-1863, w miejsce spalonego w 1854 pałacu, powstał obecny zespół pałacowy według planów architekta Karla Lüdecke z Wrocławia na zlecenie hrabiego Eloi (Eligiusza) Marii Matuschka-Topolczan. Po objęciu kontroli nad ziemia nyską przez administrację polską, ówczesne władze zabezpieczyły zachowany od zniszczeń wojennych majątek w ramach kolekcji tworzonego muzeum w Nysie.

Park krajobrazowy, z poł. XIX w. z różnorodnym drzewostanem, znajduje się w otoczeniu pałacu. W parku przypałacowym do 1945 r. istniał jeden z nielicznych psich cmentarzy oraz boisko do gry w tenisa. Do parku pałacowego przylega rozległy mieszany kompleks leśny, na terenie którego mieści się ścieżka dydaktyczna "Wąwozy Biechowskie", a tuż przy samej drodze w kierunku do Grodkowa rośnie 400-letni dąb.

Źródło: wikipedia.pl / Atrakcje turystyczne Śląska Opolskiego, wyd. Oficyna Piastowska