Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Bielsku-Białej-Hałcnowie
33/60 z 24.02.1960; A-144/76 z 06.09.1976
Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny jest kościołem parafialnym rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która należy do dekanatu Bielsko-Biała III-Wschodni położonego na terenie diecezji bielsko-żywieckiej.
Styl kościoła określa się mianem neoromańskiego, aczkolwiek jego wygląd jest wynikiem odbudowy po II wojnie światowej i gruntownego remontu w latach 70. XX .w. Wyposażenie kościoła nie jest oryginalne i pochodzi w większości z XX w. Jego najważniejszym elementem jest pseudobarokowy ołtarz, na którym znajduje się figura Pieta Bolesna z 1945 r. słynąca łaskami (w błękitnej szacie), odtworzona po spaleniu poprzedniej z XVIII w. W lewym bocznym ołtarzu znajduje się obraz Chrystusa Ukrzyżowanego z końca XVIII w., a w przylegającej od południa kaplicy św. Antoniego Padewskiego obraz patrona z końca XVIII w. Stacje Męki Pańskiej pochodzą z początku XIX w.
Od strony północnej do kościoła przylega nowy Ogrójec. Świątynię otacza gruby mur z kapliczkami pasyjnymi (krucyfiks z końca XVIII w.). Przed wejściem do kościoła znajduje się wiekowa polichromowana kamienna barokowa figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem na kolumnie, datowana na XVIII w.
Świątynia jest znanym w okolicach Bielska-Białej od II poł. XVIII w. Sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej. Zmierzają tutaj pielgrzymki matek z dziećmi, ludzi ciężkiej pracy w przemyśle oraz pielgrzymki w intencji dobrych urodzajów i pomyślnej pogody w czasie żniw oraz ochrony od ognia.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Kościół pw. Nawiedzenia MNP wzniesiono w latach 1777–1781 w stylu późnobarokowym. Jego konsekracja miała miejsce w 1784 i 1825 r. Początkowo był filią parafii w Komorowicach. Samodzielną parafię tworzy od 1829 r.
Obecny wygląd świątynia zawdzięcza kilku przebudowom. Pierwsza miała miejsce w latach 1859–1864 i nadała budowli cechy stylu neoromańskiego. Wówczas w miejscu drewnianej, rozebranej w 1844 r. wieży, postawiono wieżę murowaną nakrytą baniastym hełmem.
Kościół uległ poważnym zniszczeniom w czasie II wojny światowej, w lutym 1945 r. Wówczas spaliła się oryginalna XVIII-wieczna figura Matki Boskiej Bolesnej. Po wojnie został odbudowany dzięki zaangażowaniu ks. proboszcza, salwatorianina – Pawła Skiby i gruntowanie odnowiony pod koniec lat 70. XX w.
Kult Matki Boskiej Bolesnej w Hałcnowie ma swoje źródła w XVI w., kiedy to powstała pierwsza figura Matki Boskiej Bolesnej – Pieta Bolesna, o której pierwsza wzmianka pochodzi z 1764 r. W 1767 r. dziedzic z Hałcnowa – Adam Pruszyński – zbudował przydrożną kapliczkę dla dwukrotnie uratowanej od ognia pioruna figury. Wówczas do „Madonny ab Igne” zaczęły masowo przybywać piesze pielgrzymki wiernych z okolic. To właśnie dzięki ich ofiarności możliwe stało się wzniesienie świątyni pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. W 1784 r. uroczyście przeniesiono figurę Piety Bolesnej z przydrożnej kapliczki do nowopowstałego kościoła. Przez jakiś czas po II wojnie światowej, w czasie której kościół wraz z cudowną figurą spalił się, miejscem kultu bożego w Hałcnowie stała się kaplica Sióstr Serafinek, które od 1891 r. zamieszkiwały w dworze hałcnowskim.
W 1993 r. odbyła się Koronacja Cudownej Matki Bożej Bolesnej papieskimi koronami. Dokonali jej ks. kardynał Franciszek Macharski wraz z arcybiskupem częstochowskim Stanisławem Nowakiem i biskupem diecezji bielsko-żywieckiej Tadeuszem Rakoczym. W 1999 r. dekretem ks. biskupa Tadeusza Rakoczego Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej zostało ustanowione kościołem jubileuszowym.
Warto dodać, iż Matka Boska Bolesna Hałcnowska słynie z licznych uzdrowień odzyskania wzroku, sparaliżowań, chorób wewnętrznych.
Źródło: peuk.fiiz.pl
