Bazylika pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja w Bolesławcu
86 z dnia 29.03.1949 r.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Świętego Mikołaja w Bolesławcu – rzymskokatolicki kościół parafialny mieszczący się w Bolesławcu przy ulicy Kościelnej.
Architektura
Jest to budowla kamienna z gotycką halą i trójnawowym prezbiterium, która została stworzona przez łużycko-saski warsztat budowlany. Elementy wnętrza częściowo z XVI wieku (Kaplica Krzyża Świętego - 1517, organy - 1579). Po pożarze w 1642 roku wnętrza otrzymały wystrój barokowy według projektu Giulio Simonettiego. W rzeźbionym ołtarzu głównym dłuta Jerzego Leonhardta Webera scena Wniebowzięcia NMP z postaciami świętych. Na uwagę zasługują dwa z barokowych ołtarzy bocznych św. Barbary (z chrzcielnicą z 1727 roku) i św. Katarzyny (z XVII-wiecznymi obrazami). W murze zewnętrznym znajdują się liczne XVI- i XVII-wieczne epitafia, m.in.:
- Sigmunda von Bibrana, zm. w 1575. Przy lewej kolumnie jońskiiej herby od góry von: Zedlitz, Nostitz, Sack, Stosch, Thadder, Braun. Nad grupą osób z Jezusem (od lewej) herby dziadków von: Bibran (ojca ojca), Loss (matki ojca), Braun (ojca matki), Nostitz (matki matki) ; przy prawej kolumnie jońskiiej herby od góry von: Knobelsdorf, Scharffenohet, Nechlern, Rechenberg, Glaubitz, Unruhe.
Przy wejściach do świątyni od wieków stoją rzeźby świętych, przeniesione z różnych miejsc miasta. Ścianę południową oprócz epitafiów zdobi zegar słoneczny z 1907 roku. Na 55-metrowej wieży znajduje się 1002 kg dzwon Panny Marii. 7 października 2012 kościół został podniesiony do godności bazyliki mniejszej. Od września 2017 roku trwają intensywne prace związane z renowacją elewacji świątyni.
Źródło: wikipedia.pl
Parafialny kościół w miejscu obecnego istniał w połowie XIII wieku. W roku 1429 w wyniku najazdu husytów i spowodowanego przez nich pożaru świątynia spłonęła. W 1432 lub 1442 rozpoczęto budowę nowego kościoła na podwalinach wcześniejszego, pierwsza rozbudowała miała miejsce już w latach 1482-1492, późniejsza w XVI wieku. W 1642 świątynia uległa częściowemu zniszczeniu, odbudowano ją w drugiej połowie XVII wieku pod kierunkiem Giulio Simonettiego, drobne zmiany trwały do połowy XVIII wieku.
Źródło: wikipedia.pl
