Obelisk kościuszkowski w Bosutowie
W roku 1946 w miejscu obozowiska Tadeusza Kościuszki z czasów Insurekcji 1794 roku postawiono pomnik kamienny z tablicą. Na niej pod medalionem z głową Kościuszki znajduje się napis: „Pamięci pobytu Tadeusza Kościuszki w kwietniu 1794 roku. Ku czci bohaterów kosynierów i żołnierzy Tadeusza Kościuszki którzy zmarli w Bosutowie z odniesionych ran w bitwie pod Racławicami pochowani w mogile na wzgórzu na granicy wsi Bosutów – Dziekanowice w dniach od 6 do 24 IV 1794 roku”.
Zaraz po bitwie racławickiej, 6 kwietnia 1794 roku, Tadeusz Kościuszko obawiając się otoczenia przez Rosjan, wycofał się z wojskiem w kierunku południowym i założył w pobliżu Bosutowa warowny obóz wojskowy. Dzięki wytężonej pracy rzeszy żołnierzy i mieszkańców pobliskich wsi na odcinku 7 kilometrów wzdłuż rzeki Dłubni powstały umocnienia, które zabezpieczały obóz. Naczelnik zdawał sobie sprawę, że nie ma dość sił na powtórne podjęcie próby przerwania rosyjskiego kordonu. Ponadto miał na względzie konieczność obrony Krakowa, bazy insurekcji, do czasu, gdy punkt ciężkości powstania nie przesunie się do Warszawy. Pod Bosutowem intensywnie starał się powiększyć i wyszkolić swą armię. Kwatera Kościuszki znajdował się we dworze. Na wzgórzu na granicy wsi Bosutów-Dziekanowice pochowano kilkunastu kosynierów i żołnierzy Tadeusza Kościuszki, którzy zmarli w Bosutowie z odniesionych ran w bitwie pod Racławicami. W miejscu tym usypano niewielki kopiec. Na cześć Kościuszki i jego żołnierzy w Bosutowie wzniesiono przed I wojną światową obelisk z kamieni wapiennych z wizerunkiem głowy Kościuszki na tle dwóch kos osadzonych na sztorc, po lewej stronie pomnika znajduje się orzeł zrywający się do lotu.
Źródło: visitmalopolska.pl
