P.O. "Łagiewniki" - 15. Schron bojowy nr 12

Schron bojowy nr 12 to jeden z obiektów punktu oporu „Łagiewniki”, zbudowany w 1936 roku jako dwukondygnacyjny schron bojowy dla ciężkich karabinów maszynowych. W przeszłości pełnił również rolę punktu dowodzenia. Znajduje się na prywatnej posesji i jest obecnie mocno zarośnięty, przez co jego dostępność jest ograniczona. Mimo to zachowały się istotne elementy jego oryginalnego wyposażenia.

Uzbrojenie i elementy techniczne

Schron wyposażono w półkopułę pancerną (ZO 1936 N79), w której znajdowały się trzy strzelnice c.k.m. oraz dodatkowa strzelnica boczna. Uzbrojenie obejmowało dwa ciężkie karabiny maszynowe wz. 30 i ręczny karabin maszynowy. Obiekt posiadał wyjście awaryjne z flankującą strzelnicą oraz elementy wyposażenia, takie jak dolne skrzydło drzwi pancernych, łoże c.k.m. i zamknięcie wyjścia ewakuacyjnego. W niższej kondygnacji zachowały się pozostałości wentylacji oraz fragmenty układu chłodzenia broni maszynowej.

Stan zachowania i ochrona

Choć obiekt nie jest ogólnodostępny, został wpisany do gminnej ewidencji zabytków miasta Bytom. Mimo braku silnika i oryginalnych drzwi, jego stan zachowania – szczególnie wnętrza – czyni go wartościowym zabytkiem fortyfikacyjnym z okresu międzywojennego.

Schemat schronu

Rys. Schemat schronu bojowego nr 12 punktu oporu "Łagiewniki".

Źródło: fortyfikacja.pl