Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Czechowicach-Dziedzicach
867/68 z 19/06/1968
Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która położona jest na terenie dekanatu Czechowice-Dziedzice należącego do diecezji bielsko-żywieckiej.
Reprezentująca charakterystyczny dla II poł. XIX w. i początków XX w. styl neogotycki świątynia posiada bardzo bogate wyposażenie wnętrz. W ołtarzu głównym uwagę zwraca witraż przedstawiający tajemnicę Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych, zaprojektowany przez prof. Adama Bunscha. Po lewej stronie prezbiterium stoi neogotycka ambona z bogato rzeźbionym baldachimem i figurami czterech Ewangelistów, a naprzeciwko – figura Archanioła trzymającego na rękach dziecię przygotowane do sakramentu chrztu świętego. W nawie głównej, bliżej wejścia, znajdują się dwa ołtarze boczne – w ołtarzu po stronie lewej umieszczono kamienną figurę św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem na ręku, zaś w ołtarzu po stronie prawej – figurę św. Katarzyny z kołem w ręku, atrybutem patronki kolejarzy. Zarówno ambona, jak i boczne ołtarze są dziełem czechowickiego rzeźbiarza Andrzeja Borgła, którego autorstwa jest jeszcze wiele innych rzeźb znajdujących się w kościele. Na szczególną uwagę zasługują oryginalne płaskorzeźby stacji Drogi Krzyżowej, w których rzeźbione figury wkomponowane zostały w ramy wypełnione wyrytym tekstem z biblijnym opisem danej sceny.
Pod chórem stoją dwa neogotyckie konfesjonały z rzeźbami kluczy Piotrowych. Na parapecie chóru muzycznego uwagę zwraca kompozycja mozaikowa przedstawiającą krzyż, dwie owieczki oraz napis: „Chwalcie Pana wszystkie narody”.
Tuż przy wejściu głównym, po prawej stronie znajduje się niewielka grupa rzeźb przedstawiająca Matkę Bożą przekazującą różaniec św. Dominikowi.
Pod wieżą kościelną, po prawej stronie przedsionka urządzono niewielką kaplicę z obrazem Matki Bożej Różańcowej oraz grupą kamiennych rzeźb przedstawiających św. Rodzinę. Nad wejściem głównym znajduje się mozaika z wizerunkiem Chrystusa. Od strony południowej stoi duży żeliwny krzyż misyjny z 1922 r.
Od strony północnej do kościoła przylega rozległy cmentarz parafialny, na którym zachowało się wiele zabytkowych nagrobków i krypt z przełomu XIX i XX w., m.in. kamienne mauzolea Opawskich, Habermannów czy Hofmannów.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Początki życia parafialnego sięgają lat 80. XIX w. Budowa kościoła pw. NMP Wspomożenia Wiernych rozpoczęła się w 1882 r., wówczas na terenie należącym do parafii pw. św. Katarzyny, w której proboszczem był wtedy ks. Franciszek Kępiński, a po 1885 r. – ks. Franciszek Muzyczka. Uroczystej konsekracji nowego kościoła dokonał 22 czerwca 1890 r. ks. biskup Franciszek Śniegoń z Cieszyna. Pierwszym duszpasterzem pracującym przy budującym się kościele był ks. Telesfor Dybiżbański.
Samodzielna parafia NMP Wspomożenia Wiernych została erygowana 27 maja 1899 r., a jej pierwszym administratorem został mianowany ks. Wilhelm Kasperlik, zaś pierwszym proboszczem – ks. Antoni Macoszek, który zginął w tragicznych okolicznościach w 1911 r.
Kościół został rozbudowany w okresie międzywojennym, a jego ponowne poświęcenie miało miejsce 3 września 1938 r. Aktu tego dokonał ks. dziekan Jan Barabasz, proboszcz parafii pw. św. Katarzyny w Czechowicach, który został zamordowany przez hitlerowców w czasie II wojny światowej w obozie koncentracyjnym.
W 1981 r. z parafii w Dziedzicach wydzielona została parafia pw. św. Barbary.
Źródło: peuk.fiiz.pl