Klasztor Franciszkanów w Dusznikach-Zdroju

Poprzedniczką miasta była słowiańska osada Duszniki. Dokładna data lokalizacji nie jest znana, ale nastąpiła już przed 1324 r. Do 1595 r. Duszniki stanowiły prywatną własność i wchodziły w skład posiadłości ziemskich Homole. W 1648 r. zostały miastem królewskim, powoli rozbudowując się w II połowie XVII i w XVIII w. W tym czasie nabierały też znaczenia miejscowe źródła lecznicze.

Kościół parafialny, murowany, wzniesiono w 1926 r. w stylu neoklasycznym, w dogodnym miejscu, naprzeciw parku zdrojowego, ku zadowoleniu kuracjuszy, którzy nie musieli korzystać z kościoła w mieście. Wraz z nim wbudowano klasztor oo. Franciszkanów. Całość zaprojektował architekt Alfred Trumpke. Kościół i klasztor został do wysokości pierwszego piętra wybudowany z bloków piaskowca. Klasztor w stanie surowym był gotowy do końca 1925 r. Wiosną 1926 r. bracia zakonni przeprowadzili wszystkie prace instalacyjne, kowalsko – ślusarskie i część stolarskich. Wiele stolarskich prac zrobiono w Nysie pod kierunkiem brata Edwarda Mansfelda.

Konfesjonał i stacje Drogi Krzyżowej zostały wykonane w Bytomiu. 28 VIII 1926 r. odbyło się poświęcenie kościoła i klasztoru. W 1927 r. zakupiono organy, a brat Ferdynand Kempe wykonał figury świętych: Leonarda, Franciszka i Antoniego, wyrzeźbił też balaski i ozdobił meble w zakrystii.

17 IV 1972 r. klasztor otrzymał dekret Kurii Arcybiskupiej we Wrocławiu z 11 IV 1972 r. erygujący kanonicznie parafię.

Źródło: duszniki.franciszkanie.com