Dawna szkoła realna pw. śś. Piotra i Pawła w Gdańsku

Pierwsza wzmianka o szkole parafii Starego Przedmieścia pw. św. Piotra i Pawła (niem. Schule zu St. Petri und Pauli) pochodzi z 1436 roku. Mieściła się ona w kamienicy od wschodu kościoła (Am St.Petrikirchhof) – dziś trawnik przy Zaułku Ormiańskim. 15 stycznia 1818 roku przekształcono tę szkołę w Oberrealschule (zu) St. Petri und Pauli. Obecny budynek w stylu bałtyckiego neogotyku, znajdujący się między Hansaplatz (ul. Wały Piastowskie), Am Jakobstor (ul. Wałowa) a Schüssel Damm (ul. Łagiewniki), wzniesiono w latach 1902–1904 według projektu architekta i inspektora budowlanego K. Kleeflda.

W chwili wybudowania była największą i najnowocześniejszą szkołą na terenie ówczesnych Prus Wschodnich.

Nauka w I Państwowym Gimnazjum i Liceum w Gdańsku rozpoczęła się 7 czerwca 1945 roku. 4 września 1945 roku rozpoczęto nowy rok szkolny 1945/1946 dla 540 uczniów w 16 oddziałach (dziewięciu klasach ciągu normalnego oraz siedmiu klasach ciągu skróconego). W tym czasie nauka szkolna opierała się na systemie szkolnictwa średniego z okresu międzywojennego, czyli na sześciu klasach szkoły podstawowej, czterech klasach gimnazjum (mała matura) i dwuletnim liceum typu matematyczno-fizycznego, przyrodniczego lub humanistycznego (duża matura).

Organy w auli (dawnej kaplicy) zniszczono po 1947 roku. W latach 50. XX wieku zamalowano znajdujący się w auli obraz Karla Zieglera przedstawiający uroczyste wodowanie pancernika „Lothringen”, dokonane w obecności Wilhelma II i Augusty Wiktorii. W 2015 r. został on odrestaurowany. Salę gimnastyczną odbudowano w 1958. Dawniej szkoła posiadała też obserwatorium astronomiczne.

Imię Mikołaja Kopernika nadano 25 kwietnia 1964 roku.

Budynek szkoły i ogrodzenie wpisane są do gdańskiej Gminnej Ewidencji Zabytków z wyłączeniem obiektów i obszarów z terenu d. stoczni gdańskiej pod numerem 1547.

Źródło: wikipedia.pl