Uniwersytet Morski w Gdyni

Uczelnia powstała w 1920 roku jako wyższy zakład naukowy – Szkoła Morska w Tczewie z dwoma wydziałami – Nawigacyjnym i Mechanicznym. Absolwenci mieli uprawnienia, jakie dawały studia wyższe. Ze względu na trwającą wojnę polsko-bolszewicką zajęcia dydaktyczne zainaugurowano dopiero 8 grudnia (dzień ten obchodzony jest jako Święto Szkoły). W roku 1921 podniesiono banderę na pierwszej jednostce szkolnej STS Lwów.

W 1930 szkołę przeniesiono do Gdyni, do nowo wybudowanego kompleksu budynków przy ul. Morskiej i zmieniono jej nazwę na Państwowa Szkoła Morska. W tym samym roku Lwów został wymieniony na nowy szkolny żaglowiec – Dar Pomorza. 3 grudnia 1930 szkoła została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi „za wyjątkowe zasługi na polu rozwoju marynarki handlowej”. W 1938 roku powstał Wydział Transportu i Administracji Morskiej.

W czasie wojny szkoła prowadziła działalność w Anglii, w Southampton i Londynie.

Po wojnie wróciła do dawnej siedziby, jako szkoła średnia. W roku 1949 Wydział Nawigacyjny przeniesiono z Gdyni do Szczecina, tworząc tam Państwową Szkołę Morską w Szczecinie. W roku 1951 przekształcono Państwową Szkołę Morską w Gdyni w 5-letnie Technikum Morskie Mechaniczne i rozpoczęto przyjmowanie kandydatów z ukończoną szkołą podstawową (7 klas). Eksperyment ten nie zdał egzaminu, w 1954 Wydział Nawigacyjny przeniesiono na powrót do Gdyni do modernistycznego budynku Domu Żeglarza Polskiego (wybudowanego w 1937 roku) przy dzisiejszej ulicy Jana Pawła II 3 i zmieniono nazwę szkoły na Szkoła Morska. W 1954 roku na Wydziale Mechanicznym powołano klasę elektryków. W 1958 roku szkoła została przekształcona na pomaturalną szkołę techniczną z trzema wydziałami: Nawigacyjnym, Mechanicznym i Elektrycznym, wracając do nazwy Państwowa Szkoła Morska.

Decyzją władz państwowych w latach 1967–1968 włączono w skład Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni Państwową Szkołą Rybołówstwa Morskiego w Gdyni, ujednolicono strukturę obu szkół na wydziałową, taką jaka była w PSM, przeprowadzono odpowiednie działania w zakresie dostosowania kwalifikacji kadry wykładowców do wymogów prawnych obowiązujących w szkolnictwie wyższym i zatrudniono odpowiednio liczną kadrę o wyższych kwalifikacjach naukowych. W roku 1968 przekształcono Państwową Szkołę Morską w Gdyni w Wyższą Szkołę Morską w Gdyni. Jako Wyższa Szkoła Morska (WSM) w Gdyni uczelnia rozpoczęła działalność dydaktyczną 1 października 1969 roku. W momencie przekształcenia PSM w WSM utworzono nieistniejący w okresie powojennym Wydział Administracyjny. W roku 1969 WSM dysponowała flotą statków szkolnych składającą się z 4 jednostek – s/v Daru Pomorza, m/s Horyzont, m/s Zenit i s/s Jan Turlejski, a od 1974 roku również statkiem szkolno-towarowym m/s Antoni Garnuszewski. W 1982 roku, na miejsce wycofanego z eksploatacji s/v Daru Pomorza do eksploatacji wszedł żaglowiec Dar Młodzieży, a w 2000 roku – statek szkoleniowo-badawczy MS Horyzont II.

Wyższa Szkoła Morska w Gdyni

Wyższa Szkoła Morska w Gdyni kształciła studentów z założeniem, że będą to wyłącznie załogi pływające i przyszli oficerowie PMH oraz studentów zagranicznych. Studia odbywały się na czterech wydziałach: Nawigacyjnym, Mechanicznym, Elektrycznym i Administracyjnym (specjalność Intendentura Okrętowa), przy czym Wydział Elektryczny kształcił studentów na dwóch, znacznie różniących się od siebie kierunkach: Elektrotechnika Okrętowa (specjalność działu maszynowego statku) i Radiokomunikacja Morska (dział pokładowy). Od roku 1977 absolwentom studiów dziennych nadawano stopnie magisterskie. Absolwenci Wydziału Administracyjnego otrzymywali dyplom magistra, pozostali absolwenci dyplomy magistra inżyniera. W okresie trzech pierwszych lat studenci odbywali jednocześnie zasadniczą służbę wojskową, w formie studium, znacznie różniącego się od wojskowego szkolenia studentów uczelni lądowych, z programem zajęć także polowych, część z nich na terenach treningowych Marynarki Wojennej. Uczelnia pozyskała cztery Domy Studenta. Trzy z nich – własność WSM – oddano do użytku jako nowe, wiosną i latem 1977 i korzystali z nich studenci lat II, III, IV i V przez wszystkie miesiące roku. Były to 11-piętrowe, typowe, wielkopłytowe bloki mieszkalne, w równej liczbie wyposażone w mieszkania 1-, 2- i 3-pokojowe, wybudowane przy ul. Beniowskiego w Gdyni, w sąsiedztwie ściany lasu i w pobliżu gmachu głównego uczelni, z ówcześnie najlepszą w Gdyni panoramą zespołu portów i stoczni, Oksywia i Zatoki Gdańskiej, po Półwysep Helski i miasto Hel, a od zachodu na lasy Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Czwartym akademikiem był dom wypoczynkowy, przy ul. Sędzickiego, u stóp Kamiennej Góry, w bezpośrednim sąsiedztwie ówczesnej siedziby i plenerów Muzeum Marynarki Wojennej i plaży miejskiej. Poza okresem letnim użyczany Wyższej Szkole Morskiej przez przedsiębiorstwo Polskie Linie Oceaniczne służył za akademik dla studentów I roku wszystkich wydziałów. Studiujące dziewczęta i małżeństwa studenckie, od roku 1982 także studenckie małżeństwa z dziećmi, przez cały okres studiów kwaterowano w akademikach przy ul. Beniowskiego. Młoda kadra naukowa korzystała z hotelu asystenckiego – pawilonu na terenie zespołu gmachu głównego uczelni. Oddanie do użytku zespołu akademików przy Beniowskiego umożliwiło zwolnienie na cele dydaktyczne skrajnie już przetłoczonych studenckich pomieszczeń mieszkalnych prawego skrzydła gmachu głównego. Przeniesiono tam Wydział Elektryczny. Z drugiego ze skrzydeł bocznych skorzystał Wydział Mechaniczny, gdy wydziały Nawigacyjny i Administracji zajmowały gmach przy Skwerze Kościuszki. Część środkową gmachu głównego zajęły rektorat i jednostki (studia) międzywydziałowe. Na przełomie lat 70. i 80. gmach główny podwyższono o kolejne piętro. Równolegle zmaterializowano projekt budowy żaglowca szkolnego Dar Młodzież i przygotowano budowę hali sportowej, dokończoną nieco później. W roku 1980 z rozmachem zorganizowano obchody 50. rocznicy przeniesienia Szkoły Morskiej z Tczewa do Gdyni, organizując przy tej okazji światowy zjazd absolwentów, w tym pierwszy i obiektywnie ostatni możliwy światowy zjazd uczniów Szkoły Morskiej w Tczewie. W owym okresie, znacznego wzrostu bazy i przemiany specyficznej szkoły pomaturalnej w wyższą uczelnię techniczną, jej rektorem był J.M. prof. dr hab. kpt. ż.w. Daniel Duda. Ulica Morska nosiła ówcześnie nazwę Czerwonych Kosynierów.

Akademia Morska w Gdyni

W 2001 uczelnia otrzymała status akademii i nazwę Akademia Morska w Gdyni. Rektorami od tego czasu byli Piotr Przybyłowski (do 2002), Józef Andrzej Lisowski (2002–2008), Romuald Cwilewicz (2008–2012), Piotr Jędrzejowicz (2012–2016), Janusz Zarębski (od 2016).

Do 2009 roku studenci odbywali obowiązkowe, trwające 4 semestry (wcześniej, w WSM było to 6 semestrów) szkolenie wojskowe, składając przysięgę wojskową i otrzymując w jego trakcie niższe stopnie wojskowe, zwykle marynarza, starszego marynarza i mata oraz nosząc tytuł podchorążego. Szkolenie wojskowe kończył egzamin oficerski, potwierdzany świadectwem. Obecnie Studium Wojskowe wycofano z programu nauczania.

Uniwersytet Morski w Gdyni
Na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 2 lipca 2018 Akademia Morska w Gdyni z dniem 1 września 2018 przyjęła nazwę Uniwersytet Morski w Gdyni. Rektorem był wówczas prof. dr hab. inż. Janusz Zarębski.

21 maja 2020 rektorem uczelni został wybrany prof. dr hab. inż. kpt. ż.w. Adam Weintrit, który objął urząd 1 września 2020 r.

W IV kwartale 2021 roku na terenie kampusu planowane jest rozpoczęcie budowy hali sportowej. W dalszej kolejności planowany jest akademik przy nowej hali i Centrum Offshore przy Nabrzeżu Wisłoujście w Gdańsku.

Źródło: wikipedia.pl