Stary kościół pw. św. Gerarda w Starych Gliwicach

Początkowo nabożeństwa sprawowano w drewnianym kościele na Cmentarzu Centralnym oraz w kościele klasztornym Krzyża Świętego. Wkrótce zaczęto je sprawować w wydzierżawionej, a następnie podarowanej przez Wincentego i Albinę Szombierskich gospodzie przy ulicy Wiejskiej (akt darowizny pochodzi z 25 listopada 1953 roku, zaś budynek gospody pochodzi z 1908 roku). Darczyńcy pragnęli, aby każdego roku sprawowano w ich intencji Mszę świętą. Dzięki powszechnej mobilizacji spragnionych własnej świątyni parafian, remont przebiegł bardzo sprawnie i już 17 czerwca 1951 roku ks. infułat Emil Kobierczyki poświęcił kaplicę, którą powierzono opiece św. Gerarda Majelli, patrona matek w stanie błogosławionym i dobrej spowiedzi świętej, brata zakonnego ze zgromadzenia redemptorystów. Kuracja Krzyża Świętego została z czasem przemianowana na parafię kuracjalną p.w. św. Gerarda (pieczęci takiej parafia używała do 1983 roku). 2 września 1952 roku zarząd nad parafią powierzono księżom diecezjalnym. Administratorem parafii mianowano ks. Franciszka Madeję, po nim zaś w 1958 roku ks. Franciszka Bryłkę. Rok później Jan Emil Sławik darował parafii sąsiadującą z tymczasowym kościołem działkę z niewielkim domem. Stało się to początkiem nabywania terenu pod przyszły kościół parafialny, z domu zaś uczyniono plebanię. W 1981 roku Lidia Bąkowska (z domu Glagla) przekazała parafii w darowiźnie działkę o powierzchni 75 arów. W latach 1984-1988 zbudowano nowy dom katechetyczny z plebanią. Wcześniej katecheza dla dzieci odbywała się w starej kaplicy, noszącej po wojnie wezwanie Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1992 roku parafia z gminą miasta Gliwice dokonała prawnej wymiany części gruntów (24 arów), w 1999 roku zaś zamieniono część gruntów parafialnych z Ewą i Zbigniewem Rożejowskimi. Dzięki zamianom uzyskano stosowny i zwarty teren pod budowę dzisiejszej świątyni. Liczba parafian w tym czasie przekraczała 4 tysiące.

Źródło: swgerard.pl