Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Gołaczewach

1225 - Biskup krakowski Iwo Odrowąż ufundował i uposażył kościół parafialny pod wezwaniem błogosławionej Marii Magdaleny w Gołaczewach – poświadczają ten fakt spisy świętopietrza opłaconego w 1325r. przez plebana Bartolda. W czasach króla Kazimierza Wielkiego (1333-1370) parafia miała powierzchnię 75 km kwadratowych i zamieszkiwało ją około 228 osób.

1430 - Według zapisów kronikarskich kanonik krakowski Paweł z Zatora przebudował kościół z drewnianego na murowany. Jak podają kroniki Paweł z Zatora, najsłynniejszy kaznodzieja swego czasu wygłosił na pogrzebie Władysława Jagiełły mowę w języku polskim tak wzruszającą, że płakali wszyscy senatorowie i rycerstwo polskie.

1540 - Zarządcą parafii był Klemens Janicki wybitny poeta polskiego renesansu piszący wyłącznie po łacinie. Nie ma jednak potwierdzenia czy poeta przebywał w Gołaczewach, czy tylko czerpał z nich dochody. Po jego śmierci w 1543r. (zmarł mając zaledwie 26 lat) Beneficjum zostało przekazane kanonikowi krakowskiemu Jerzemu Podlodowskiemu.

1616 - Archiwalne zapisy podają, że ks. Jakub Janidło, profesor Akademii Krakowskiej wyposażył wnętrze kościoła. Kościół murowany i pierwotnie jednonawowy uległ licznym przeróbkom i rozbudowie, między innymi prezbiterium zostało zakończone absydą.

1707 - W czasie interwencji wojsk carskich odnotowano rabunki kozackie w okolicy Wolbromia i Gołaczew. Najbardziej ucierpiały wówczas świątynie, z których Kozacy rabowali wszystkie wartościowe przedmioty, a to czego nie mogli zabrać niszczyli.

1875 - Dzięki staraniom ks. Marcelego Kozłowskiego odbudowano w świątyni nawę od strony ambony. W następnych latach powstała zakrystia i odbudowano drugą nawę boczną do której prowadziły trzy arkady. Kiedy proboszczem w Gołaczewach był ks. Jan Woch wybudowano wieżę, w której zawieszone zostały trzy dzwony imieniem : św. Marcina, św. Magdaleny i św. Jana Kantego. Dzwony te niemal cudownie ocalały podczas wojennej zawieruchy w 1914r. i słynnego rabunku dzwonów przez żołnierzy austriackich. W czasie wojny znacznie zostało uszkodzone prezbiterium kościoła wraz z całym wyposażeniem. W kościele z racji dobrego umiejscowienia mieściło się obserwatorium. Ludność Gołaczew była wysiedlona, a ich domostwa spenetrowane i zniszczone. W czasie tak ogromnych zniszczeń zaginęła dokumentacja parafii. Po wojnie przystąpiono do odbudowy kościoła.

1920 - Ksiądz Teofil Rzepczyński „zastał kościół rozbity, prezbiterium, wielki ołtarz, zakrystię, posadzkę, dachy na kościele, organistowskie budynki zniszczone, aparaty były skradzione, sztandary porwane, mury cmentarza uszkodzone”. Wobec tak smutnego stanu kościoła i zabudowań, nowy proboszcz zmuszony był chodzić i żebrać. W 1922r. Proboszcz wybudował wg projektu Stefana Szyllera prezbiterium, zasklepił je, postawił zakrystię i boczną kaplicę (nawę).

Proboszczami naszej parafii byli kolejno: ks. Jan Zmarzlik, ks. Władysław Nowodrowski, ks. Kacper Szklanik. Na dzwonie kościelnym znajduje się informacja, że został odnowiony za duszpasterstwa ks. Kacpra Szklanika, kiedy to wikariuszem był ks. Stanisław Wesołowski.

Na cmentarzu parafialnym został pochowany ksiądz Franciszek Markowski, który zmarł w 1944r. w wieku 35 lat. Historia jego choroby i nagłej śmierci na skutek obawy przed aresztowaniem przez okupanta jest znana we wsi i powtarzana z pokolenia na pokolenie.

1951 - Ksiądz Stanisław Wesołowski został proboszczem parafii. W tym czasie został ogrodzony cmentarz parafialny i wybudowana kaplica cmentarna (1966r.).

W parafii działała Krucjata Eucharystyczna dla dzieci i młodzieży. Była to organizacja międzynarodowa, którą w Polsce założyła Bł. Urszula Ledóchowska w 1925r. Dzieci były motywowane przykładem, zachętą, troską, otrzymywaną pomocą do nawiązywania żywej i wciąż pogłębianej więzi z Jezusem Eucharystycznym.

1972 - Rozpoczęto budowę nowej plebanii. Z inicjatywy mieszkańców Zarzecza i ks. proboszcza Pawła Dziubdzieli w 1982r. rozpoczęły się prace przy budowie Kaplicy. Pierwsza msza święta została odprawiona w Zarzeczu 8 grudnia 1983r. Prace przy rozbudowie trwały niemal 20 lat. Ks. biskup Adam Śmigielski 5 lipca 2003 r. poświęcił kaplicę pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Nieustającej Pomocy. Pierwszy odpust w Zarzeczu odbył się 27 czerwca 2004 r.

1991 - 08 września ksiądz Aleksander Witkowski zaczyna sprawować obowiązki proboszcza w parafii pod wezwaniem Świętej Marii Magdaleny w Gołaczewach.

25 marca Papież Jan Paweł II proklamował bullę Totus tuus Poloniae Populus i mocą tej bulli dokonał reorganizacji diecezji i prowincji kościelnych w Polsce. Decyzją papieża Jana Pawła II diecezja kielecka do której należała nasza parafia utraciła część dekanatów, które weszły w skład nowo powstałej diecezji sosnowieckiej.

1992 - Rozpoczęły się gruntowne prace remontowe w kościele. Zewnętrzne mury świątyni zostały wyłożone kamieniem pinczowskim, wybudowano kaplicę przedpogrzebową. Plac przed kościołem wybrukowano i ogrodzono świątynię. Polichromię zaprojektował i namalował Janusz Łęgowski. Prezbiterium odnowione zostało w stylu gotyckim, a postacie w nawach: św. Brata Alberta, św. Rafała Kalinowskiego, św. Maksymiliana Marii Kolbego, św. Ojca Pio, św. Siostry Faustyny i św. Urszuli Ledóchowskiej namalowane zostały w barokowym stylu. Na sklepieniu artysta ukazał scenę z życia patronki parafii – ucztę u faryzeusza Szymona i czterech Ewangelistów. Zostały również wykonane spiżowe drzwi projektu prof. Czesława Dźwigaja, a także nowe konfesjonały pod chórem oraz główna alejka na cmentarzu z kostki granitowej.

2014 – Po odejściu ks. Aleksandra Witkowskiego na emeryturę, obowiązki proboszcza Parafii Gołaczewskiej obejmuje ks. Stanisław Gibała, pochodzący ze Szczepanowa. Nowy Proboszcz swoje posługiwanie rozpoczyna od gruntownego remontu plebani. Obecnie trwają prace remontowe w salce parafialnej.

Źródło: parafia.golaczewy.pl