Kościół pw. św. Jacka w Katowicach

Parafia św. Jacka – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w Katowicach, w dzielnicy Ochojec. Parafia należy do archidiecezji katowickiej i dekantu Katowice Panewniki. Liczy 4.780 wiernych.

Ludność
Do połowy XVII w. nazwą Ochojec oznaczano obszar leśny, niezamieszkany, leżący na północ od Piotrowic. Na początku XIX wieku Ochojec zamieszkany był zaledwie przez 100 osób. Taki stan rzeczy utrzymywał się praktycznie przez cały wiek XIX. Około 1900 roku Ochojec zamieszkiwało niespełna 200 ludzi, głównie rodzin robotniczych zatrudnionych w służbie leśnej. Dopiero po zakończeniu I wojny światowej rozpoczął się intensywny rozwój Ochojca. W 1914 roku mieszkało tu już około 500 osób, po roku 1924 ich liczba przekroczyła 1400, a w 1938 roku liczba mieszkańców wynosiła 5102. Z biegiem lat liczba rolników stawała się coraz mniejsza, a zaczęły dominować osoby zatrudnione poza rolnictwem; w dwudziestoleciu międzywojennym przybyło na przykład wielu kolejarzy.

Powstanie parafii św. Jacka w Ochojcu
Od początku swego istnienia Ochojec jako część składowa Piotrowic, należał do oddalonej o 10 km parafii św. Wojciecha w Mikołowie. Taki ustalony od wieków stan został przerwany w 1902 roku, gdy do Panewnik przybyli ojcowie franciszkanie. Powstał klasztor, a franciszkanie zaczęli prowadzić duszpasterstwo, jednakże byli całkowicie uzależnieni w tym względzie od proboszcza mikołowskiego; nawet kolęda musiała być przesyłana proboszczowi w Mikołowie. Dopiero 1 stycznia 1914 roku z oddzielonych od Mikołowa Panewnik, Ligoty, Piotrowic, Ochojca i Kostuchny utworzono samodzielną jednostkę duszpasterską z kościołem klasztornym pw. św. Ludwika. Ówczesnym mieszkańcom Ochojca i Piotrowic droga do kościoła w Panewnikach wydawała się wciąż za długa (około 3 kilometry), więc postanowili wybudować własny kościół. W 1930 roku w Ochojcu powstał tymczasowy kościół – barak pod wezwaniem Najśw. Serca Pana Jezusa w Piotrowicach, którego poświęcenie nastąpiło 26 października 1930 roku. Następnie Piotrowice wraz z Ochojcem wydzielono z parafii panewnickiej, tworząc samodzielną parafię piotrowicką. W nowej sytuacji Ochojec pozostał tylko do 1936 roku. Do 1935 roku zagęszczenie ludności w Ochojcu stało się tak wielkie, że dorównywało samym Piotrowicom: w 1928 roku znajdowało się tam 125 domów z 1400 mieszkańcami, natomiast w 1935 - 420 domów z 3933 mieszkańcami, a w 1938 było już 560 domów z 5102 mieszkańcami. Odległość Ochojca od Piotrowic, gdzie znajdował się kościół parafialny, była również znaczna, dlatego ciągle wzrastała liczba wiernych domagających się własnego kościoła. Wiosną 1936 roku mieszkańcy Ochojca 1936 roku powołali Komitet Budowy Kościoła.

Źródło: wikipedia.pl