Kościół pw. św. Jadwigi w Katowicach
A/1557/94 z 30.12.1994
Kościół pw. św. Jadwigi jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która należy do dekanatu Katowice-Bogucice położonego na terenie archidiecezji katowickiej, a która została erygowana w 1872 r.
Kościół został wzniesiony w latach 80. XIX w. jako druga świątynia parafialna. Pierwsza bowiem, wybudowana w latach 60. XIX w. bardzo szybko przestała wystarczać potrzebom stale rozrastającej się osady Szopienice. Budowla, zaprojektowana przez architekta Grundmana, reprezentuje styl neogotycki. Wzniesiono ją z czerwonej cegły, charakterystycznej dla przemysłowego charakteru Śląska. Wystrój kościoła tworzony był przez wiele lat. W 1897 r. z inicjatywy nowego proboszcza ks. Karola Abramskiego dobudowano zakrystię i przedsionek do kościoła, zakupiono figury i obrazy, wykonano wielki krzyż nad prezbiterium. W 1899 r. została wybudowana kaplica tzw. Ogrójec oraz zespół rzeźb „Adoracja krzyża”. W 1900 r. założono elektryczność, w 1902 odmalowano wnętrze świątyni, a ściany naw bocznych ozdobiono figurami, rzeźbami i mozaikami.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Najstarsze wzmianki historyczne o wsi Szopienice pochodzą z tzw. Dokumentu Mikołaja I (księcia raciborskiego i opawskiego) datowanego na 15 grudnia 1360 r. Z dokumentów sądu biskupiego w Krakowie z 1397 r. wynika, iż Szopienice były wsią założoną na prawie niemieckim, posiadającą wolne sołectwo, składającą daniny na rzecz parafii mysłowickiej. Do tej parafii należały aż do erygowania parafii pw. św. Jadwigi. Konieczność jej powstania, a także wzniesienia świątyni, pojawiła się w II poł. XIX w. Podobnie, jak wiele innych okolicznych osad i miejscowości, również w Szopienicach i Roździeniu dynamicznie rozwijał się przemysł, w związku z czym napływali tutaj nowi mieszkańcy.
7 stycznia 1868 r. na walnym zebraniu gmin wybrano deputowanych, którzy mieli zająć się sprawą tworzenia parafii i organizowaniem budowy nowego kościoła. Z Roździenia wybrano sztygara Hugona Bennertha, gospodarza Jana Musialika i rzeźnika Piotra Cieślika, a z Szopienic: szewca Hermana Kuntze, karczmarza Wawrzyńca Hołotę i gospodarza Szymona Kutza. Rozpoczęto zbiórkę pieniędzy na budowę kościoła. Kuria Biskupia we Wrocławiu zleciła 8 lutego 1868 r. proboszczowi z Mysłowic utworzenie nowej parafii. Budową kościoła miał kierować starszy wikary mysłowickiej parafii ks. Konrad Stiborski. Parcelę 0,87 ha pod budowę świątyni odsprzedał karczmarz Wawrzyniec Hołota za cenę 1050 talarów.
Kamień węgielny pod budowę tymczasowego kościoła położono 20 września 1868 r. Już 22 listopada 1868 r. dokonano uroczystego poświęcenia świątyni, któremu przewodniczył ks. Ludwik Markiewka, dziekan mysłowicki i proboszcz Bogucki. On wypożyczył też na tę uroczystość jeden z ołtarzy kościoła w Bogucicach. W tym samym roku założono w Szopienicach księgi metrykalne.
Budynek pierwszego kościoła mieścił 1500 osób, był masywny, zbudowany z piaskowca. Oprócz ołtarza głównego były też dwa ołtarze boczne i obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Po rozbudowie kościoła w latach 1875–1885 umieszczono na chórze 6-głosowe organy.
Ponieważ z czasem kościół nie był w stanie pomieścić wiernych, poczyniono starania o budowę nowego, murowanego kościoła. Po uzyskaniu zgody Kurii we Wrocławiu zamówiono projekt świątyni u architekta Grundmana. Kamień węgielny pod budową nowego kościoła poświęcono w uroczystości św. Jadwigi Śląskiej 15 października 1884 r., a już w trzy lata później budowla była praktycznie ukończona. Wielokrotnie jednak w późniejszych latach poddawana była rozbudowom, a także pracom związanym w wystrojem jej wnętrza.
Uroczystość poświęcenia kościoła miała miejsce 11 października 1887 r., a dokonał jej dziekan ks. Franciszek Kania, proboszcza z Chorzowa. Z kolei w 1902 r. ks. kardynał Jerzy Kopp konsekrował kościół, przenosząc jednocześnie do jego ołtarza relikwie świętych.
Źróło: peuk.fiiz.pl
