Kościół pw. św. Józefa w Katowicach
Kościół pw. św. Józefa jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która należy do dekanatu Katowice-Załęże położonego na terenie archidiecezji katowickiej, a która została erygowana w 1896 r.
Świątynię, która została wzniesiona na przełomie XIX i XX w., zaprojektował znany twórca śląskich obiektów sakralnych – Ludwik Schneider. Ceglana budowla o charakterze halowym reprezentuje styl neogotycki. Unikalność budowli związana jest z nietypowym umieszczeniem 35-metrowej wieży, która znajduje się na skrzyżowaniem naw. Wejście do kościoła prowadzi od dziedzińca kościelnego, przylegającego do głównej ulicy, przez bardzo bogato urozmaicony portyk. Jego wnętrze jest trzynawowe: nawa główna i dwie boczne, kończą się nawą poprzeczną przed ołtarzem głównym.
W kościele zachował się prawie cały jego pierwotny wystrój. Wykonywali go poleceni przez architekta Schneidera artyści i firmy. Drewniany ołtarz główny (ufundowany w 1900 r. przez Bractwo Różańcowe w Bogucicach) złożony jest z obrazów: „Narodzenie Pana Jezusa”, „Rodzina św. przy pracy”, „Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni”. Na każdym z nich widnieje Święta Rodzina ze św. Józefem, patronem kościoła. W świątyni znajduje się pięć ołtarzy bocznych: ołtarz Najświętszego Serca Pana Jezusa, Matki Boskiej, św. Barbary, św. Floriana oraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Ponadto po stronie Ewangelii znajduje się Grota z Lourdes, a po stronie Epistoły Góra Oliwna. Obrazy w ołtarzach, malowane na blasze miedzianej, są dziełem artysty Juliana Waldowskiego z Wrocławia. Przedstawiają one patrona kościoła. Wiszący na ścianie w transepcie drewniany krucyfiks sprowadzono aż z Oberammergau, wykonał go tamtejszy rzeźbiarz Józef Reiser. 27-głosowe organy zaprojektował sam Ludwik Schneider, a wykonała je firma Schlag und Soehne ze Świdnicy. Kościół posiada ponadto piękne witraże, szczególnie w transepcie i prezbiterium.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Wielkie zmiany, podobnie jak w innych górnośląskich miejscowościach, przyniósł wiek XIX i dynamiczny rozwój gospodarczy tych terenów, który pociągał za sobą napływ ludności różnych wyznań, również rzymskokatolickich. Pojawiła się więc potrzeba wznoszenia nowych świątyń i ustanawiania nowych parafii. Historia parafii pw. św. Józefa wiąże się z erygowaną w 1894 r. parafią pw. św. Jana i Pawła, do której należeli wierni zamieszkujący Józefowiec. Tam też istniał wzniesiony w latach 1871–1875 kościół tymczasowy oraz od 1902 r. właściwa świątynia parafialna, która przetrwała w niezmienionym stanie do czasów współczesnych. Starania mieszkańców Józefowca o utworzenie w ich osadzie odrębnej parafii ukoronowane zostały zgodą na budowę, uzyskaną od ks. Schuberta, który był wtedy proboszczem liczącej już 15 tys. mieszkańców parafii w Dębie. Nowa parafia została erygowana 20 kwietnia 1896 r. Budowa świątyni trwała dwa lata. W 1900 r. kościół został poświęcony przez dziekana Wiktora Schmidta. Jego konsekracji dokonał natomiast w 1902 r. ks. kardynał Georg Kopp.
Równocześnie z kościołem rozpoczęto w 1896 r. budowę probostwa i klasztoru sióstr jadwiżanek, będącego własnością parafii. Klasztor sióstr poświęcono w październiku 1899 r., a proboszcz zamieszkał na probostwie w listopadzie 1900 r. Siostry jadwiżanki prowadziły przedszkola, kuchnie dla ubogich, uczyły robót ręcznych i muzyki oraz opiekowały się chorymi, a ich działalność rozwijała się pomyślnie za czasów pierwszego proboszcza Załęża, ks. Józefa Kubisa. 20 stycznia 1895 r. w Załężu powstało Towarzystwo św. Alojzego, gromadzące młodzież, jako pierwsze na terenie obecnych Katowic. W 1902 r. do życia powołane zostały Bractwo Najświętszego Serca Pana Jezusa, Apostolstwo Modlitwy, Bractwo Pocieszenia NMP, Żywy Różaniec i III Zakon św. Franciszka. W 1910 r. powstał natomiast III Zakon Karmelitański.
Źródło: peuk.fiiz.pl
